25 aug

Hallo,

De dag is weer slecht begonnen. Ik moet ergens van mij aftypen want ik mis mijn oude vertrouwde plekje zo. En hier, hier voelt het nog niet vertrouwd. Alles is nieuw, alles is anders. Ik weet niet wat ik wel kan en mag zeggen en wat niet. Ik wil zo graag uiten, maar het lukt niet.

Ik merk zelf heel duidelijk dat alles weer naar beneden zakt. De neerwaardse spiraal. het voelt alsof ik weer gevangen zit in het web en mijn hoofd nog maar net boven water kan houden. Maar voor hoelang gaat dit me nog lukken?
Gedachtens die ik lang niet meer heb gehad, zijn terug. Zijn sterker dan ooit! mijn ogen tranen maar mijn wangen blijven droog. Ik moet sterk blijven, voor mezelf, voor iedereen. Ik mag niet laten zien hoe ik mij voel. Het masker moet weer terug op. En pff wat haat ik dat masker toch. Maar het gaan nu even niet zonder.
Juist door de mensen waar ik het meest van hou word ik pijn door gedaan. Ik weet niet meer hoe ik met deze situatie moet omgaan, ik kan het niet meer. Het word steeds zwaarder en zwaarder...