SCHULD, SCHAAMTE,
VERDRIET EN WOEDE, AFGUNST EN HAAT
BEPAALDEN DE INHOUD VAN DE HERINNERING
AAN HET OPTREDEN VAN DE POLITIE
OP 1 OKTOBER ´44!
Door de politie
tot zondebok te maken werden individuele gevoelens
van schaamte óver fatale beslissingen en verkeerde inschattingen die eerste oktoberdag van 1944 verlicht! ten grondslag aan de Puttense politiekwestie lag het verdriet
over het verlies van dierbaren en
de woede óver het harde lot
van Putten.
Ònvertéérbaar
was de gedachte dat er niet veel te kiezen was geweest in het hermetisch afgesloten dorp
op die zondag 1 oktober ´44.
De ondoorzichtige afhandeling
van zuivering & bijzondere rechtspleging zijn er de oorzaak van dat de mensen steeds maar weer
méér naar het ´hóe´ en ´t ´wááròm´ v/d afrekening
bleven vragen....
De Puttense politiekwestie
werd een obsessie die zich niet meer uit de herinnering, lokaal ÈN nationaal,
aan de razzia denken láát! I/h nieuwe deel van Lou de Jongs grote synthese over de geschiedenis
van ´t koninkrijk der Nederlanden i/d Tweede Wereldoorlog, dat in ´81 verscheen & waarin
ook de zaak Putten uit de doeken werd gedaan, werd in ´n ènkele alinea
de kwestie heeft àfgedaan.
Zònder a/d zuivering
v/d Puttense politie te refereren, maakte De Jong de balans òp? Politiemannen
´die zoveel mogelijk mannen stimuleerden òm te vlùchten òf zich in of bíj hun woning schuil te houden´ verdienden meer waardering in zíjn ógen {zie ook ´78 over Aantjes!} dan zij
die ´aanspoorden tot stipte {stijve} vòlg-
en gehoorzaamheid´!
Bovendien moest bedacht worden
dat beide groepen níet wìsten wàt er allemaal te gebeuren stond! In het kielzog van Numan
gaf 40 jaar ná de bevrijding óók De Jong géén ópening van zaken, maar verkoos hij
de politiekwestie te verheffen
tot ´n morele zaak?
Rèst de vráág
òf de reacties v/d Puttenaren op ´t bevèl
om zich ìn het cèntrum van het dòrp te melden wèl zó uitzònderlijk waren
dat daarvoor een bijzòndere verklaring als het ´misleidende´ òptréden v/d ´vertrouwde Nederlandse politiemannen' op 1 oktober ´44 moest
worden aangedragen?
Óók àl was
de feitelijke gang van zaken bij de razzia in Rotterdam ´n maand ná die van Putten
in veel opzichten heel anders, de motieven van de Rotterdammers zich voor de arbeidsinzet te melden toen de Duitsers dàt bevólen - veertigduizend man gáven dááráán gehóór -
en de omstandigheden wáárìn zij kwamen te verkeren,
líjken sterk òp die van Puttenaren!
De tussenkomst van de politie
in Putten kàn dan ook als een bijkomstige factor worden beschouwd en de naoorlogse felle en langdurige kritiek òp het òptreden van de politie was vééléer
een kwestie van politiek en
herinnering........
¨De mensen¨ zijn nu eenmaal gèk
òp ¨àllerhande verhalen, toespelingen, verdachtmakingen,
illusies èn allerlei ´straffen´, beloningen, etiketten, vermoedens, variaties, verfraaiingen & verdoezelingen ´naar hun eigen
keuze´¨........?