46045 116 In de Joodse gezinnen was het aantal

QQLEQ
KÌNDEREN GEWOONLIJK
ZEER TALRIJK: HOE MEER NAKOMELINGEN,
DES TE BETER, ZEKER ALS HET
ZONEN WAREN?
Nágeslacht werd ook toen al
graag gezien als ‘n “geschenk
van G d”!
Tijdens
de eerste levensjaren
waren de kinderen 👶🏽 voornamelijk aan
de zòrg van de móeder toevertrouwd:
ze werden wel twee tot drie jaar gezoogd,
maar onmiddellijk als ze konden lopen🚶‍♀️🚶‍♂️en opdrachten
al konden gaan leren begrijpen kregen ook zij een taak
in het gezin......
De opvoeding
van de meisjes werd voornamelijk aan de moeder overgelaten:
ook de jongens leerden tot ze een jaar of vijf waren van alles
en nog wat van hun Moeder.
Kinderen 👶🏽 leerden dat zij hun ouders,
maar speciaal hun Vader,
die in alle opzichten het hoofd van het Gezin was,
stipt moesten gaan blíjven
gehóórzamen.
Als de jongens
oud genoeg waren, leerden ze het familievak van hun vader
of een ander familielid en ze moesten de TORAH gaan bestuderen
op school ~ gewoonlijk was dat dan ook de
plaatselijke synagoge.
De vader bracht het hele gezin
dan ook de voorschriften en geboden van de Joodse religie
bij 🐝?!
Als de kinderen
een vak hadden geleerd en waren opgegroeid tot volwassenen,
dan trouwden ook zij!?
Ze gingen werken,
voedden kinderen op, werden oud
en stierven......
Dit alles was
dus zo gezien allemaal
heel normaal net als het komen en gaan van de seizoenen
in de loop van het Jaar:
de lente, die plaats maakte voor de zomer,
herfst en winter ❄️,
& ook al even gewoon als de cyclus van
het boerenleven:
planten, snoeien en verzorgen, oogsten en weer
opnieuw omploegen van
de aarde
............
Het heeft al met al
voor de Ouwe Mor Asih wel wat weg
van mijn/ònze voorbije ‘plusminus’ 80 jaar:
ze leerden elkaar kennen eind jaren dertig
van de vorige eeuw, twee hardwerkende twintigers geboren
voor de daar👉 aan voorafgaande éérste Wereldoorlog,
typisch kinderen van hun tijd die
protestants waren opgevoed
aan de Rivier Merwede & op
de Vale Ouwe;
onderduiken vanwege
de Duitse bezetting in mei ‘40, veroordeeld
tot kamp Erika in ‘42 bij Ommen, Vader werd gedood door
‘n Duitse kogel midden december ‘44 & Mor
geboren op zondag/Moederdag in mei ‘45
‘n paar dagen na de
bevrijding...
Ik weigerde
militaire dienst
midden jaren zestig & moest naar
kamp Vledder...
Woonde vijf jaar
in Israël rondom
de zesdaagse oorlog,
Petra, ARARAT, Iran, Afghanistan,
Pakistan, India...
Leerde m’n toekomstige vrouw kennen in RUCHAMA vlakbij
Gaza & we liftten heen & weer naar ‘Hodoe’, Nippon, Siberia &
terug via Charkiv & Odessa...
Maar daar
hebben we ‘t ook al eerder vaker over gehad in de voorbij twintig myDijaren!
Dus nu
die ‘bijna tachtig’ jaar ten einde lopen dróóm ik nog dagelijks van m’n eigen baby/peuter/kleuter/kindertijden na die twee eerste wereld-🌍 🌏 🌎 🗺 OORLOGEN, Indonesia 🇮🇩, de twee Korea’s, Vietnam 🇻🇳 & Raspoetins Pogingen tot ‘t ontketenen van WO III!?
Mijn grootste ergernissen zijn STER-reclames
& ‘t dagelijks ‘oorlogsnieuws’
van óveràl
...
Big Brothers
Watching All Of US, sinds 1984,
Brave New World &
Fahrenheit 451
etc.
...

engel
OK!
knipoog
16 jan 2024 - bewerkt op 27 jan 2024 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende