5: Gehandicapt deel 4 (de operatie).

[...vervolg op deel 1, 2, 3 en 4]
(hoort bij deel 4)

... Ik was in narcose, maar ik 'droomde' wel. Als je geopereerd word krijg je meestal een soort 'slangetje' in je keel waardoor je zuurstof krijgt. Ik droomde dat ik ruzie had met dat ding, en dat had ik al vaker gedroomt toen ik onder narcose was. Dat ik dat slangetje uit mijn keel had gehaald en die dingen. Maar oké, komen we later op terug. Toen ik wakker werd, werd ik begroet door meneer en mevrouw Pijn, die door mn benen heen dansten. Echt van die scheuten als je snapt wat ik bedoel. Mijn moeder zat naast me en ik kon alleen maar huilen, één uur lang. Toen ik 100% was bijgekomen mocht ik naar de ziekenzaal. Daar lag ik naast een meisje; Roxenne. Ik lag 2 dagen naast haar, en toen ging ze weg. Ik miste haar heel erg en heb haar ook nooit meer gezien of gesproken. Maar oké, mijn benen waren vanaf mijn tenen totaan mijn lies in druk. Dus bewegen kon ik niet. Alleen maar liggen, liggen en... tja, liggen. Ik keek een keer onder de deken (nogsteeds onderbroekloosverdrietig ) en wát?! ik zag dat ze lekker hebben gesneden bij mijn lies. Ze hebben dus mijn hele gevalletje gezien en nog een deel geschoren ook. Oké, als het een vrouw was geweest maar... Toen ik een paar uur later nogsteeds zo'n pijn had kwam de dokter even langs, om te zeggen dat de operatie gelukt was. Das dan wel weer aardig toch? Ik heb tot maandag 14 februari (valentijn!!!) in het ziekenhuis gelegen, met het o-zo-lekkere eten, en de o-zo-leuke verpleegster B. ahum. wijf had me gewoon de telefoon afgejat omdat ik 's nachts lag te smsen! Voordat ik wegging in de ambulance heb ik dat nog nagevraagd van die droom, en die bleek ook waar te zijn verward. Toen ik met 2 super aardige mannen in de ambulance ging voelde ik me eigenlijk een beetje een VIP. Had het best naar mn zin in die ambulance, ookal had ik veel pijn. Ze waren aardig en behulpzaam. Ik zou nu naar een soort 'aanbouw' van t Roessingh gaan. Een revalidatiecentrum voor mensen wie iets zijn overkomen. Daar moest ik 7 weken blijven. Dag én nacht...

Word wéér vervolgdnahnah
24 nov 2007 - bewerkt op 24 nov 2007 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Chriistina
Chriistina, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende