A deep desire for Mr. Hyde - 15 okt 2006 -
Mja,
Zo is goed verwoord. Soms heb ik zo de neiging om al die manieren, de ketens van het geweten, totaal af te breken en dan gewoon varen op puur impulsief gedrag. Niemand die me in de weg staat, niemand waar ik rekening mee houd en vooral dat jik mezelf niet in de weg staat.
Meestal als ik op het punt sta om iemand flink uit te schelden, brand er iets van binnen dat er gewoon uit moet. Maar het mag er gewoon niet uit. Omdat ik beter weet. En alles wat ik heb geleerd uit mijn omgeving, doe ik dan teniet. Het voelt alsof ik het vooraltijd teniet doe. Maar dat is waarschijnlijk niet zo. Maar je weet maar nooit zeg ik altijd. Of wanneer iemand zich ontzettend idioot/onbehoorlijk/ongepast gedraagd, herhaaldelijk, dingen zegt die helemaal nergens op slaan, of dingen doet die helemaal nergens op slaan. Dan lijkt het net als of een bal van energie begint te groeien diep van binnen, die wanhopig een weg naarbuiten zoekt. De behoefte om gewoon iemand helemaal total loss te slaan. Want mensen snappen niks als je gewoon met ze praat lijkt het net =='. Niet dat ik dat ooit gedaan heb ofzo.. alhoewel.. niet total loss.. meer.. houdgreep achtig, meerdere malen op een muur geslagen om die woede plaats te laten maken voor een ander gevoel. Er moet altijd eerst iets gebeuren voordat je het vat. Ik weet niet wat het is. Alsof ze ongemanierd zijn, of niet nadenken bij wat ze doen. Dat is het vast! Het niet nadenken bij wat ze doen, of zeggen! Hoe vaak irriteer ik me daar niet aan. Ach jah.. we zijn nog jong, dan mogen we dat ons permiteren.. die indruk krijg ik... Just wouldnt it nice to be mister hyde forever.. zodat ik me niet erg meer daaraan irriteer..
Zo is goed verwoord. Soms heb ik zo de neiging om al die manieren, de ketens van het geweten, totaal af te breken en dan gewoon varen op puur impulsief gedrag. Niemand die me in de weg staat, niemand waar ik rekening mee houd en vooral dat jik mezelf niet in de weg staat.
Meestal als ik op het punt sta om iemand flink uit te schelden, brand er iets van binnen dat er gewoon uit moet. Maar het mag er gewoon niet uit. Omdat ik beter weet. En alles wat ik heb geleerd uit mijn omgeving, doe ik dan teniet. Het voelt alsof ik het vooraltijd teniet doe. Maar dat is waarschijnlijk niet zo. Maar je weet maar nooit zeg ik altijd. Of wanneer iemand zich ontzettend idioot/onbehoorlijk/ongepast gedraagd, herhaaldelijk, dingen zegt die helemaal nergens op slaan, of dingen doet die helemaal nergens op slaan. Dan lijkt het net als of een bal van energie begint te groeien diep van binnen, die wanhopig een weg naarbuiten zoekt. De behoefte om gewoon iemand helemaal total loss te slaan. Want mensen snappen niks als je gewoon met ze praat lijkt het net =='. Niet dat ik dat ooit gedaan heb ofzo.. alhoewel.. niet total loss.. meer.. houdgreep achtig, meerdere malen op een muur geslagen om die woede plaats te laten maken voor een ander gevoel. Er moet altijd eerst iets gebeuren voordat je het vat. Ik weet niet wat het is. Alsof ze ongemanierd zijn, of niet nadenken bij wat ze doen. Dat is het vast! Het niet nadenken bij wat ze doen, of zeggen! Hoe vaak irriteer ik me daar niet aan. Ach jah.. we zijn nog jong, dan mogen we dat ons permiteren.. die indruk krijg ik... Just wouldnt it nice to be mister hyde forever.. zodat ik me niet erg meer daaraan irriteer..
15 okt 2006
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 04 dec 2009 Egoisme
- O 09 nov 2009 whats the use..
- O 31 okt 2009 Een doofpot
- O 17 okt 2009 En het ratelt maar door...
- O 06 sep 2009 geraakt
- O 22 aug 2009 het goede kost tijd
- O 21 aug 2009 leren op zijn tijd
- O 11 aug 2009 Tsja..
- O 31 jul 2009 spinnende
- O 23 jul 2009 denken katten..?
- O 10 jun 2009 handen uit de mouwen! of armen :?
- O 01 mei 2009 daar zijn we weer, brabbelde het hart en verstand
- O 19 feb 2009 lucht is niet slechts lucht!
- O 01 feb 2009 Dik 2 maanden verder
- O 01 feb 2009 Vrij vertaald