A long time has passed
Ja ik dacht, ik heb geen zin meer om te schrijven. Het lezen van andere was ook minder geworden en reageren deed ik al helemaal iet meer. Tot vandaag dat ik nieuwsgierg werd naar wat ik had geschreven. Ik vond dat wel leuk. Om die reden zal ik weer wat schrijven.
De tijd is voorbij gevlogen
het lijkt als of het is zoals het was
Maar zo zal het nooit worden
zeg nooit nooit.
Hoe wis je ervaringen van je persoon, je denken, je gevoel, je essentie, je ziel?
niet toch, dat houd je voor altijd
en dus zal het nooit meer worden zoals het was.
Leven ermee is een tegenstrijdige optie
omdat nutteloos, het allemaal lijkt.
Niks heeft waarde en toch kan het kleinste alles van de wereld betekenen.
en dan ineens betekent het weer niets.
De verwarring is verwarrend en rusteloos makend
Iets willen doen, wordt iets moeten doen, dat uiteindelijk niets doen wordt, dat toch ook iets is.
Je staat stil. Alles wat stil staat en niet tracht te bewegen, zelfs niet langzaam, sterft.
Irfaan, man, 38 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende