Aangepaste versie

Liefde en pijn

De cirkel is weer rond. Ik onthecht me weer van een hart en ik schrijf. En zijn hart was zo n mooi puur hart. Bijna een kinderhart, zijn hart weerspiegelt in zijn ogen, in de momenten dat we in stilte naar elkaar lachten en van elkaar genoten. Ik houd van dit kinderhart en omhels het nog steeds in gedachten. Het onthechten is het zwaarste dat er is. Want alle vreugde is in 1 keer vervlogen. Vreugde in zoveel verschillende dynamische momenten. Soepele lijven en soepele geesten hebben wij twee. We genoten van elkaar. En er kwam zoveel licht bij kijken. Mijn woorden speelden met de jouwe en samen keken wij dezelfde kant op. We maakten alles zo licht en aangenaam. We hebben geen tijd voor ruzie gehad. En als ik zo de film opnieuw weer voor mezelf afdraai worden mijn hart en lijf langzamerhand geleegd. Alsof het allemaal slechts verbeelding was. Zijn muziek hoor ik in mijn hoofd. Met zijn muziek stromen tranen, zou hij ze voelen, mijn tranen? Waar is zijn hart nu heen. Vlucht zijn hart of kent hij geen angst. Angst voor liefde misschien, bang zichzelf te verliezen in mij. Terwijl ik hem alleen maar geven wou. Hij heeft me misschien nooit begrepen. Zijn muziek waar ik eens zo gelukkig van werd. Nu doen ze pijn, zijn klanken, met zijn woorden in mijn hoofd.
Bij het onthechten hoort over een tijdje stukje bij beetje vergeten, je hart ontkleuren van hem voor jezelf. Je ruilt alle beelden in voor kleurloze beelden van een nog lege toekomst. Het realiseren dat hij zijn eigen weg zal gaan of misschien al lang ging. Dat je nergens meer nodig in bent. Het verlangen is niet verdwenen maar hij heeft ergens een grens getrokken, god mag weten waar. Wil ik als een soort eeuwige maîtresse dienen? Verlangen en lichamelijke liefde zijn essentieel maar niet voldoende om mijn hart te vullen. Het zal ooit meer willen en wil al meer. En het heeft hem blijkbaar bang gemaakt. Als ik nu afscheid neem zal hij me als verleden zien, zonder reden. Ik kom weer bij mezelf terug, zonder het te willen. En mezelf met alle onafgemaakte verhalen tegenkomen is niet aangenaam. Uit hoeveel dromen zal ik nog wakker moeten worden. Hoeveel donkere kleuren zal ik nog op mijn paletje krijgen. Hij zal me zien als een herinnering. Ik realiseer me dat elk moment eenmalig is in sommige mysterieuze liefdes. En tijd is snel verspild, al dromende. De tijd speelt met ons een tergend gemeen spel. Na zoveel trekken en duwen komt de pijn terug bij mij in mijn inmiddels waterig hart. Vervaagd zijn mijn doelen, principes, omdat ik me weer s aan de liefde gegeven heb. Maar onze handen hebben elkaar losgelaten, de wind heeft ze uit elkaar getrokken en wij keken passief toe. De pijn wordt dit keer alleen geleefd. Mijn pijn houd ik verborgen achter versteende blikken. Mijn lijf lijdt mee.
Ik heb me zelfs laten verleiden tot het uiten van deze pijn, zij het in nette, humoristische zakelijke vorm. En nu zal ik zijn hart alleen maar verder wegjagen.
Met de tijd zal ik de vragen onbeantwoord kunnen laten. Vragen die tot voor kort dag en nacht door mijn hoofd spookten. De tijd zal me ongevoelig maken voor zijn ogen. Of ik zal ze ontwijken. Ik zal zappen en me telkens opnieuw onthechten aan de hand van rationele gedachten. Ogen die vandaag nog zoveel diepte en zin in t leven geven. Ogen die ik graag op mij gericht wil hebben, al was het voor eeuwig.

Evaluatie

Liefde bestaat voor mij vandaag uit een reeks van flashbacks, van de momenten waarop ik me intens gelukkig of intens verdrietig voelde. Deze flashbacks blijven mijn toekomst bepalen, hoe graag ik ook met een wit vel zou willen beginnen.
Deze momenten zijn in mijn ziel gegraveerd. En alle momenten van liefde die ik gekend heb hebben mij gevormd tot de persoon die ik nu ben. Maar tijd vervaagt alles, zelfs de momenten van intens geluk, omdat er nu iets anders voor in de plaats gekomen is.
Wat dat andere ook mogen zijn. Ik denk dat ik met de tijd zal leren alleen te kunnen leven, mijn hart alleen weet te voeden, door continue in actie te blijven, dingen te doen die mijn hart vullen met warmte. Ik heb misschien ooit wel ware liefde gevonden, maar ook deze ware liefde heeft nu een andere vorm gekregen. En echt samen zal ik niet meer zijn met zijn hart.
Of er maar 1 ware liefde bestaat, daar ben ik nog steeds niet achter. Men zegt altijd dat je niet zoeken moet. Maar ik kan me niet voorstellen dat hij zomaar op mijn deur komt kloppen, dat zou veel te makkelijk zijn. Liefde vergt immers energie en offers. Bestond er maar een lijstje met signalen, of regels, of moet ik slechts naar mijn vrouwelijke intuitie luisteren om erachter te komen of het zoveelste mannenhart de waarheid spreekt, en daar zelf ook in gelooft.
Iedere keer dat we teleurgesteld zijn in iemand en ons hart gebroken is, denken we dat we er nooit meer bovenop komen. Maar er komt toch weer een dag dat we opnieuw gecharmeerd worden door een onbekende. We worden opnieuw verliefd, en halen opnieuw een roze bril uit de kast, om het allemaal dragelijk en onwezenlijk te maken. En samen verliefd zijn is heerlijk, het geeft me het gevoel dat ik vliegen kan. Het geeft me een romig, vol gevoel van binnen en een eeuwige lach rond mijn mond. Ik kan de wereld aan wetende dat hij van me houdt.
Slapen en eten lijkt onnodig, want we leven immers op liefde, een liefde die zichzelf voedt.
Tot de dag dat het over is. Dat er toch weer een obstakel om de hoek komt kijken.
De pijn die bij de liefde hoort is soms goed en verhelderend, ik voel me er levend door. Ook kan het het einde van de wereld lijken, als mijn hart weer eens breekt.
De pijn helpt ons onszelf te leren kennen, hoever we kunnen gaan en hoe buigzaam we zijn. De pijn leert ons vooruit te kijken, de pijn maakt ons wijze mensen, menselijke mensen.
We zullen er dieper door kunnen leven. We zullen in de toekomst meer en beter kunnen geven.

Op de 1 of andere manier is de liefde van hechte vrienden voor mij niet genoeg. Hechte vrienden vormen een familie, een warm nest waarin je alles even vergeten kan.
Ze helpen me als ik weer van een roze wolk afgeduwd word en ik deelgenoten zoek. Een goede vriendschap is waardevol als de ander ook echt begaan met je is en je door en door kent, je ook de waarheid durft te zeggen. Maar ze leven anders in je ziel. Ik keer me niet binnenste buiten voor mijn vrienden. En dat hoeft ook niet omdat ze er toch wel zullen zijn en tegelijkertijd een eigen leven hebben. Geliefden komen nog veel dichterbij. Ze krijgen mijn zwakheden te zien, mijn kwetsbaarheden, mijn angsten en idealen. Misschien dat ik met mijn geliefden ook een andere taal praat. Ik leef elke liefde in een droom en liefde maakt me puur, direct en nauwkeurig in mijn oordeel. Misschien laat ik niet meteen alles zien, maar moet dat, als je iemand net kent en nog niet weet waar het heen gaat? Ik geef wel veel, maar een nieuwe liefde wil ik vooral met mijn hele zijn liefhebben, niet zozeer in bed, maar al met mooie gestes en met mijn ogen. Zodat hij baadt in liefde. Goede gesprekken zijn belangrijk maar het is in het begin enorm aftasten. Ik stel wel veel directe vragen maar probeer vooral ook contact met zijn ziel te maken, maar als dat lukt heeft het alleen zin als hij ook letterlijk verliefd op je wordt. Mannen hebben immers een concurrent die vaak het denken van het hoofd overneemt en ze zijn tot van alles en nog wat in staat om die concurrent voldoening te kunnen geven. En verliefd zijn is ook niet iets wat je kunt afdwingen. Ikzelf word ook niet zomaar verliefd. Iemand kan op allerlei gronden aantrekkelijk zijn, en zo vind ik heel veel mannen aantrekkelijk, maar als hij net die x-factor niet heeft, dan houdt het voor mij ook op, moet ik toegeven. Het erge is dat ik degene dan ook letterlijk even niet wil zien of spreken. Ik ben niet altijd eerlijk tegen mezelf. Ik laat de droom soms te ver komen zonder dat de ander er erg in heeft, en wacht te lang met het brengen van het slechte nieuws bericht. En dan is de ander vaak al hopeloos verliefd. Lichamelijk verlangen is een gevaarlijk gegeven.

Het is allemaal wat ingewikkelder als de man al in relatie is of net uit een relatie komt, en het graag zien van iemand wordt dan opeens heel ingewikkeld. Want of je nou op de rebound bent of je in je huidige relatie niet genoeg aan je trekken komt, het feit dat er nog iemand in je hart leeft maakt de 2e persoon heel onwezenlijk en misschien wel inwisselbaar.
Maar mannen kunnen waarschijnlijk hun hoofd/hart uitschakelen en alleen voor de sex gaan, en hoe mooier/onweerstaanbaarder de vrouw, hoe minder schuldgevoel. Waarom mannen toch herhaaldelijk sex met iemand kunnen hebben waar ze naar eigen zeggen niet verliefd op zijn, blijft voor mij raadselachtig. Ik zou er een afkeer voor hebben. Om al een 2e keer met iemand het bed in te duiken moet deze persoon toch wel een potentiele kandidaat zijn, een man waar mijn hart een zwak voor heeft, een man waar ik me hand in hand over een strand mee zie lopen. Daar gaat het mannen waarschijnlijk helemaal niet om. Het gaat om het genieten op dat moment, misschien wel gewoon een simpele behoefte aan aandacht of bevestiging, het even kunnen bezitten van…, en er wordt natuurlijk het liefst genoten van een mysterieuze, mooie, onafhankelijke en niet al te moeilijk denkende vrouw.
Je wordt door de enigszins verloren maar o zo zeker over komende man dan als een soort veredelde hoer gezien, zonder er 1 te zijn of te willen zijn.
Het liefst wil ik 1 met iemand zijn, niet een verstikkende liefde, maar het 1 zijn in vol vertrouwen, waarin je iemand ook alle ruimte kan geven om te doen waar hij zin in heeft. Ik vind het heerlijk om een man te koesteren in zijn hele zijn, hem gelukkig te maken, die glimlach niet meer van zijn gezicht zien verdwijnen. Hoe intens gelukkig voel ik me als ik iemand gelukkig maak. Als hij naar jou toekomt om alle stress en problemen van zich af te schudden en zich weer herboren te voelen. Met zn tweeen creeer je een eigen wereld, een thuishaven, waar de zee zacht ruist en het altijd veilig is. Het is een continue verrijking. Als een rots in de branding er voor iemand zijn. Prettig dat ik mijn eigen goed op echtheid geteste levensfilosofie graag uitdraag, om mensen verder te kunnen helpen. Natuurlijk is het mooi als hij jou ook bewondert en dit zichtbaar is in zijn ogen als hij naar je kijkt. Ik wil simpelweg liefde geven en ontvangen.
Sex is belangrijk. Het is denk ik mijn favoriete bezigheid, jammer dat het niet op zichzelf staat. Maar dan wel sex met gevoel. Die mooie blikken, je voelt je herboren als iemand met een nieuw oog naar je kijkt en je lichaam en persoonlijkheid bewondert. De passie is heerlijk, het jezelf geven aan hem, het verdwijnen in elkaar. Dat samen zijn vind ik het einde. Samen lachen om dezelfde dingen, elkaar verassen door je hart laten spreken, elkaar charmeren door lieflijke gestes en goed lijfelijk contact. Elkaar kunnen bekijken in stilte en dan glimlachen.
Ik wil een reislustige prins in mijn leven, en ik heb er ook al meerdere gehad. Ik leer nu dat het me niet om perfectie gaat. Het zijn allerlei andere dingen. Sex-appeal, hij moet zeker van zichzelf zijn en dit uitstralen. Hij moet zich lekker in zijn vel voelen en goed verzorgd zijn, lekker ruiken. Ik kan genieten van een mooie mond en enigszins wulpse ogen. Hij moet naar me kunnen luisteren, me de ruimte geven. Ik wil op dezelfde hoogte staan. Ik houd van originaliteit, een eigen visie en een eigen bevrijdende humor. Hij is ruimdenkend en niet snel geshockeerd. Hij is passioneel en gaat passie niet uit de weg. Hij heeft een warm hart, is direct en draait er niet omheen. Iemand die je de waarheid durft te vertellen. Van hem kan ik dingen leren, naast hem voel ik me sterker en meer vrouw. Of iemand een goede baan heeft of veel geld is voor mij niet van belang. Ik ben toch het liefst onafhankelijk op dat gebied. Het liefst kan hij goed dansen en heeft hij the swing in zijn lijf. Het zou lekker zijn als hij net zoals ik van reggae, ragga, jazz en soul zou houden. Hij moet van sex houden en dus een goede conditie hebben maar er met klasse mee om weten te gaan. Hij moet sex als iets natuurlijks en moois kunnen beschouwen en er de tijd voor kunnen nemen. Ik wil een man die zichzelf niet te serieus neemt, (hoewel dit wel erg gevaarlijk is misschien)
Een man met een open en flexibel hart. Dynamiek. Natuurlijk zijn gemeenschappelijke interesses welkom, of op zn minst gemeenschappelijke principes of normen/waarden. Tederheid is onmisbaar. Ik wil een onafhankelijke man met een lach van binnen. Een warm persoon die van de wereld houdt en zijn eigen passies en doelen heeft. Een man die van simpele dingen kan genieten, gevoel voor esthetiek en kunst heeft. Fijngevoeligheid is belangrijk aangezien ik zelf vrij scherp ben.
Ik ben graag met een sportieve man die niet alleen maar met zichzelf bezig is. Een man die zichzelf net zo goed kent als ik mezelf ken. Een man die al een beetje geleefd heeft, geen angst kent en van avontuur houdt. Ik word aangetrokken door mensen die net als ik al het een en ander meegemaakt hebben en bepaalde littekens hebben. Hij moet weten wat hij wil, niet teveel moeite hebben beslissingen te nemen. Hij moet zichzelf met mij kunnen zijn. Hij moet vrij en een beetje wild kunnen zijn. Ook moet hij open staan voor anderen, tolerantie tonen en voor mensen weten te zorgen. Hij moet me kunnen vertrouwen, niet te bezitterig of jaloers zijn. Hij moet me ruimte kunnen geven en niet snel in paniek raken. Ik houd van mysterie en dubbele boodschappen, op teveel nuchterheid knap ik al snel af. Verder heb ik moeite met mensen die het conflict opzoeken. Ik ben een denker, ik observeer en analyseer, dus het zou mooi zijn als hij iets te melden heeft. Agressiviteit is niet welkom. Ik wil absoluut niet iemand die mijn leven probeert te regelen. Ook moet hij enthousiasme voor mijn ideeen weten te tonen, ookal is hij het misschien niet altijd met me eens. Ik heb erg veel moeite met mensen die machtspelletjes spellen en macho-gedrag vertonen. Vreemd genoeg stoot imperfectie mij niet af. Zodra ik de imperfecties van een persoon ontdek hecht ik me vaak alleen nog maar meer aan een persoon, hoe imperfect/fout hij soms ook mag zijn