Angst
Wij zijn niet hetzelfde. Wij denken niet hetzelfde. Leven niet hetzelfde. Wij voelen niet hetzelfde, vrees ik.
En toch wil ik jou. Ik zie jou met je tekortkomingen. En mijzelf die als rustbaken dient.
Het kost me veel energie. Toch doe ik het, geloof ik erin. Waarin geloof ik is de vraag.
Geloof ik in verbetering? Of geloof ik erin dat ik er beter mee om leer gaan. En is dat wel een wenselijk geloof?
Wordt de relatie daardoor niet steeds ongezonder?
Ik nam afstand van emotionele reacties op jouw gedrag. Ik nam afstand van het piekeren.
Op het moment dat jij je problemen even niet aankan neem ik simpelweg even afstand van jou.
Dat ik het kan is een wonder te noemen, gezien mijn slapeloze nachten van een aantel weken geleden. Het lucht op, deze verandering.
Maar onbewust ben ik er zeker mee bezig. Ik droom dagelijks over je. De scenarios die voorheen overdag door mijn hoofd schoten komen nu naar voren in rare, wrange dromen.
Het frustreert me. Ik moet geduld hebben zeg je. Je wilt dat ik mijn best doe om door de muur om jouw heen te komen.
Ik zal zeker nu nog niet opgeven. En intussen ga ik door met mijn leven.
ik heb gelukkig genoeg te doen. Maar mijn trouw is groot. En dat vind ik ook wel weer mooi.
Jij ontnam al mijn zin in al het andere mannelijk schoon. En je bent er niet eens dagelijks voor me.
Of je er uberhaupt voor me zal zijn is de vraag. Ik weet niet wat jij wilt. Wanneer je de waarheid spreekt en wanneer je liegt. Ik heb geen idee.
Ik vraag me af of het goed is om hier stiekem aan te wennen. Het is mijn manier om ermee om te gaan zonder al teveel pijn te ervaren waarschijnlijk maar ik hoop dat ik niet ineens in een emotioneel dal val als blijkt dat er niet meer zal zijn dan dit.
Een liefde die ik voel in mijzelf, mijn liefde voor jou is groot. Ik voel haar wanneer ik aan je denk, wanneer ik naar je kijk en je leeuwenmanen uit je gezicht strijk.
Ik voel haar wanneer je de telefoon niet opneemt. Die wanhoop soms. Ik voel haar wanneer ik je niet zie en je wil voelen.
Ik voel haar als ik bij je ben en jij met me lacht en me liefhebt. Maar wat als het slechts iets vluchtigs, een afleiding van je problemen blijkt te zijn.
Angstgedachten. Angst is een slechte raadgever leert men.
Maar goed. We blijven op onze hoede
bella, vrouw, 43 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende