ADD in een gedicht

Ik moet van de module van GGZ iets creatiefs doen om om te gaan met de gevoelens rond ADD. Oke, ik heb al eens een schilderij gemaakt dat wel vrij nauwkeurig de chaos in mijn hoofd afbeeld. Dus nu dacht ik, laat ik dat gedicht dan maar eens doen. Maar waar te beginnen?

"Waar begin je? Met het beschrijven een chaos binnen in je hoofd?
Hoe deel je? Een ervaring die zich alleen in jou bevind, waarvan je de controle niet terug wint?
Begrijp je wat ik zeg? Als ik vertel met alle woorden door elkaar, mijn handen in mijn haar en een plotselinge stilte omdat ik niet meer weet waar ik gebleven was?
Door mijn gedachten verdoofd, van mijn woorden beroofd, luister alsjeblieft toch even naar mijn verwarrend betoog.
Ik beloof je het duurt niet lang, kijk even de andere kant op want je bedachtzame blik maakt me bang.
Snap je wel echt wat ik bedoel? Wanneer ik van mijn verbeelding een prooi, gevangen in een vleselijke kooi, met random woorden strooi?
Shit, NEE! Je begrijpt het verkeerd! Dat bedoelde ik niet! Tranen staan in mijn ogen, mijn hartslag ondersteboven, de adem uit mijn longen gezogen..
Ik wil het je uitleggen, maar ben vergeten wat ik wilde zeggen, want buiten gebeurt zoveel en ik weet gewoon niet hoe ik mijn aandacht verdeel.
Soms lijkt het alsof ik naar jou niet luister, ben ik bang voor het duister, want dan begint het gefluister.
Het is niet dat ik niet wil en soms lijk ik kil, in mijn hoofd is het gewoon. Nooit. Stil."



Het voelt alsof er nog iets mist..
Liefs, M.
21 mei 2021 - bewerkt op 21 mei 2021 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van ADDitude
ADDitude, vrouw, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende