Advent

Het zijn niet altijd grote verschillen die je kan maken. Wanneer je genoeg steentjes in het water gooit, is er vanzelf een rinkel in het water dat bij je terugkomt. Het zijn die kleine dingen, als iemand die bij je toegeeft niet lekker in zijn/haar vel te zitten omdat je een presentatie over depressies hebt gegeven, een loonsverhoging omdat je goed je best hebt gedaan dit jaar, het aandringen dat je een goede teamlead zou zijn. Gezien worden, verwend worden. Het blijkt dat er goede keuzes zijn gemaakt.

Dankbaar, maar onwennig met de huidige situatie. Iets is bang om te genieten van de goede tijden, omdat het misschien ooit verdwijnt. Wanneer je iets niet kent, kan je het ook niet missen. Maar wanneer je weet hoe het is om veel te hebben, kan het lastig zijn terug te schakelen. Er zit een soort kronkel in mijn hoofd waardoor ik niet altijd even goed kan genieten van en omgaan met de luxe positie van dit moment. Wat als ik er aan wen, en het verdwijnt.

Maar toen ik er bij mijn oom naar vroeg, zei hij niet materialistisch ingesteld te zijn. Na een aantal goede jaren eindigde hij in de schulden door een huurder die de huur niet wilde betalen. Nu hij de schulden weer uit is, haalt hij geluk uit dingen als een uitgebreid ontbijt met zijn vrouw. Iets simpels als dat. Ook dat went wel weer.

Mijn pa sprak in clichés toen het gesprek over ouder worden ging.
"De momenten waar ik tevreden naar terug kijk, of de momenten waar ik echt gelukkig was, was niet afhankelijk van geld of spullen. Uiteindelijk draaide het om de mensen waar ik mee was."
Geluk zit in dingen die je kan delen. En kennelijk vooral in met wie je het deelt. Wijze lessen van oude mannen. Hoe denken de vrouwen er eigenlijk over?

Mijn ma zei dat ik gewoon moest genieten. Als het dan verdwijnt, kan je tenminste terug kijken op een tijd dat je het goed hebt gehad.

Ach, nostalgie doet ook schrijven. Melancholie nog beter trouwens.

De verloofde maakt lawaai en leidt me af. Genoeg reflectie.


-VLH