AI Brainstorms 2

Maar wat als we onszelf hiermee voorbij geëvolueerd zijn? Het zal straks aannemelijk niet meer mogelijk zijn realiteit van fictief te kunnen onderscheiden. Voor de wereldpolitiek zal dat gevaarlijk zijn, omdat we iedereen alles kunnen laten zeggen. Zodra de fakes niet langer van het echt te onderscheiden zijn is in theorie geen enkel land meer te vertrouwen. Aan de andere kant is dat nu ook al niet, maar het kwaad dat we kennen is altijd beter dan het kwaad dat nieuw is. Ik ga graag uit van de goedheid van de mens, maar er zitten er genoeg tussen zonder geweten, met enkel oog voor eigen gewin in plaats van het grote goed. En ook het grote goed is een kwestie van perspectief.

Over het grote goed gesproken, men zegt (side note: men zei ook jaren lang dat de wereld plat was) dat AI veel kan betekenen voor bijvoorbeeld de gezondheidszorg, omdat AI in staat is veel beter en vooral sneller beelden te beoordelen en daarmee te helpen bij diagnoses. Wanneer de computer dan iets niet vertrouwd, kan deze het bij de arts aanmerken die er dan met menselijke blik naar kan kijken. Voor hen die dit eng vinden, dit gebeurd al in bijvoorbeeld het laboratorium. De machines verwerkten de standaard uitslagen, maar gaf een signaal waar de analisten naar moesten kijken bij afwijkingen. Uit ervaring weet ik dat zo'n apparaat uiteindelijk veel behendiger was dan wij in het herkennen van bijzondere dingen. Expertise verdwijnt en maakt plaats voor luiheid. Die luiheid was niet vanwege nalatigheid, maar omdat de volumes alleen maar omhoog gingen. Op den duur was er simpelweg geen tijd meer om alles met de hand te bekijken. Mocht dit iets zijn waar we weer naar terug willen uit angst voor automatisatie en AI, kan ik je enkel vragen of je bereid bent je zorgverzekeringspremie te verdrievoudigen hiervoor...

Tegelijkertijd; wanneer we beter in staat zijn te herkennen kunnen we beter voorkomen en worden we ouder. Willen we ouder worden? Moeten we niet op een zeker punt accepteren dat alles ten einde komt? We kunnen steeds meer voor steeds meer geld, maar willen we de terminale patiënt nog echt opereren voor een nieuwe heup, als we weten dat ze binnen zes weken te overleiden komt, of geven we die operatie aan iemand zestien jaar jonger? Ik en blij dat ik die beslissingen niet hoef te maken. Het is makkelijk praten tot het over je moeder of je kind gaat. Wil jij horen dat je geliefde niet geholpen wordt, niet omdat het niet kan, maar omdat het te duur is?

Het ergste ergens is nog dat al dat geld lang niet altijd naar het ziekenhuis zelf gaat. Er zit niet voor niets veel geld in de pharma industrie. Of dit terecht is of niet is een andere discussie die ik nu niet wil voeren, maar mogelijk heeft AI wel een manier om dit omlaag te krijgen. Het vervangen van mensenhanden is een goed iets voor kosten, maar een slecht iets voor werkgelegenheid. Echter is ook gebleken dat er wel weer nieuw werk komt. Toen we van alles ambachtelijk naar automatisatie gingen, is er ook weer nieuw werk ontstaan. En stel dat we allemaal helemaal niet meer hoeven te werken, bied dat dan geen ruimte voor levens met andere doelen dan zoveel mogelijk welvaart te verzamelen?

Om aan te sluiten op mijn vorige verhaal, wat blijft er over als we niet meer hoeven te werken en creativiteit ook niet meer nodig is? Blijven we dan heel de dag, vet van het vele vreten, in een luie stoel hangen en AI gegenereerde filmpjes kijken? Hebben we dan nog bestaansrecht?

Natuurlijk overdrijf ik, maar de luiheid van de mens sluit het niet uit. Mijn beleefwereld is te beperkt om te begrijpen hoe de toekomst eruit zal zien. Daarmee begrijp ik ook dat mensen het vrezen en jongeren daarom conservatiever stemmen. Een beetje verandering is goed, maar teveel tegelijk geeft bijzonder veel onrust. De mens is gebaat bij een fijne routine en ironisch genoeg hebben we dat zelden. Het leven is te onvoorspelbaar. Een verkeerd stuk kip en je kan sterven, zo gezegd.

En als ik dan ga, wordt het een AI geschreven begrafenis? Misschien een programmatje dat al mijn verhalen afmaakt, bundelt en uitgeeft. Zo leef ik geforceerd voort in een digitale wereld terwijl ik net besloten heb gewoon op te houden te bestaan en vergeten te worden.

Ironie, zou AI dat begrijpen?


-VLH