Mijn mond staat echt open van verbazing. Nederlanders zijn echt f*cking mietjes geworden! Niets gewend en geloof ik voor ALLES bang dat geen liefde, hartjes en kusjes uitstraalt.
Ik bedoel...
wie is er niet opgegroeid met Alfred Jodocus Kwak? Met Alfred, Winnie, Zijn pa, de mol en Dolfje en zijn vriendjes en die ene kwal-achtige wezen en die poolbeer, een Duitse aardige wetenschapper.
JA het ging over de Nazi's, maar daarom is het toch niet eng? Net op facebook zag ik een plaatje van Dolfje, Hitler in vermomming zeg maar En daaronder, en ik overdrijf niet...90% van de mensen die reageerden vonden het een doodenge serie. Ik moet gewoon lachen van ongeloof en verdriet Ik bedoel....écht?
Mensen zijn tegenwoordig ZO bang voor de weerspiegeling van de realiteit. Alfred was mooi. het intro van Alfred Jodocus Kwak vond ik altijd zóó vet om naar te kijken! Die tekeningen, die rare dingen, Alfred als clowen en die enorme walvis...En dan het liedje erbij. 'Ik ben vandaag zo vrolijk'
Alfred is toch niet eng?
Als Alfred 'eng' is...Dan vonden mensen 'the lionking' vast ook eng. Scar 'represents' de Nazi's en de hyena's de Japanners. En de rest van de savanne was de rest van de wereld (de goederikken zeg maar)
Persoonlijk vond ik de hyena's uit 'the lionking' enger dan fucking Dolfje Maar beide vond ik GE-WEL-DIG om naar te kijken. The Lionking 1 heb ik echt wel 100 keer gezien in mijn jeugd. Die hyena's, hoe eng ook...Ze waren zóóó goed gemaakt! En die mars van ze als Scar aan het zingen is. ge-wel-dig.
Jammer dat mensen tegenwoordig alles zo 'eng' moeten vinden Alfred is niet eng! *blaast wangen op en kijkt als jigglypuff*
Intro van Alfred Jodocus Kwak: Nog steeds vind ik het zó n mooi intro! Ik denk dat onbewust hier mijn passie voor anime is begonnen
En dan is dit de mars van de Hyena's in 'the lionking'. Nog steeds fucking awesome.
AHHH MORE OF THIS, MORE OF THIS!! Na jaren lang te hebben getwijfeld tussen bambi en the lionking, ben ik er nu toch uit de the lionking mijn alltime favorite is. Deze kan ik zo nog eens 100 keer kijken. de ENIGE...absoluut de ENIGE (teken)film waar ik naar kan kijken zonder dat ik me kappot erger aan al het zingen. Dit is écht zo zeldzaam goed gedaan in mijn ogen. De bewegingen van de animaties, het overbrengen van gevoel en emoties, de evilheid en humor, het verdriet, het lachen met Timon en Pumba.
Ik denk dat ik komende dinsdag een Disney avond houd met mijzelf, een bak chips, chocola en een hele hoop thee Hoe nou...Eng? haha
Mensen vinden alles tegenwoordig niet kunnen. Althans, alles wat eigenlijk normaal is kan niet, maar als je billen onder je shorts vandaan hangen en je tieten uit e shirt vallen moet dat natuurlijk wel kunnen.
Ik heb van 1 aflevering van Alfred Jodocus Kwak echter wél nachtmerries gehad [en heb ik stiekem nog steeds....], omdat ze aan het einde van de aflevering opgesloten zaten in een piramide en er allemaal rode oogjes begonnen op te lichten om hun heen. De aflevering eindigde toen met een "wordt vervolgd", maar omdat ik er nooit een vervolg op heb gezien heb ik er nog steeds last van I guess
Hahaha, mensen kunnen ook overdrijven. Ik heb het vroeger heel vaak gekeken en ben er nooit bang van geweest. Als klein kind had ik überhaupt niet door waar het over ging
Het enige 'enge' dat mij bijstond, was die vieze kwal Die geheime agent Die maakte echt vieze geluiden en zag er vies uit en deed altijd heel sneaky Maar nachtmerries...nahh http://www.hermanvanveen.com/media/catalog/product/cache/4/artistspicfull/300x/9df78eab33525d08d6e5fb8d27136e95/l/i/lispel_de_kwal.jpg" class="resize" alt=""/>
Ik kreeg nachtmerries van bambi. Hoe zijn moeder neergeschoten werd. Kan er keer op keer weer van janken. En tóch wéér aanzetten als kind he?
Ik ben helaas opgegroeid zonder Alfred Jodocus Kwak. In Griekenland zonden ze dat niet uit en toen ik in Nederland woonde heb ik het eigenlijk nooit gezien. Alhoewel, ook niet helemaal waar, ik kan me één aflevering herinneren waarin granaatappelbomen voorkwamen. Toen begreep ik het niet, maar later besefte ik me dat het een verwijzing was naar de tweedewereld oorlog. Ik heb het in ieder geval nooit écht gekeken, wat ik nu als volwassene erg jammer vind. Kan er natuurlijk niet meer naar kijken met de beleving van een kind.
Maar even ontopic: mensen vinden tegenwoordig echt veel te snel dingen niet kunnen of eng. Eigenlijk vind ik dat best eng. Ik vind het juist goed als tekenfilms ook 'enge' dingen bevatten, zo worden kinderen nog op enigerlei wijze voorbereid op het echte leven. Want in het leven is niet alles all about the rainbows and candy canes, er gebeuren véél 'enge' dingen als je volwassen wordt en je krijgt ook zeker te maken met engerds als Scar (of zelfs daarvoor als je pech hebt). Ik juich het alleen maar toe. Jammer dat zovelen zo lichtgeraakt zijn!
@Imagimary ik vind het ook niet zo'n fijne ontwikkeling. Mijn psyloog zei eens tegen mij: Sommige mensen komen op vroege leeftijd in aanraking met problemen en zijn in het latere leven veel beter voorbereid en zijn geestelijk sterker dan kinderen die heel beschermd zijn opgevoed. Die komen later op volwassen leeftijd er alleen voor te staan en hebben geen idee hoe zij met problemen moeten omgaan en vallen daardoor sneller om.
Je hoeft kinderen niet direct bloot te stellen aan alle gevaren inderdaad Ik snap je punt, zo denk ik er ook over Kinderen mogen best weten wat er speelt in de wereld, zodat ze later niet voor verassingen komen te staan En die engheid in tekenfilms zoals Alfred Jodocus Kwak, is alleen maar goed! Het is een serieuze weerspiegeling van de werkelijkheid en de karaktereigenschappen van de mens. OOK de niet zo leuke trekjes. (verader zijn omdat je bang bent voor je eigen leven..SNB vriendjes van Alfred )
Ik zit wel eens te kijken naar de tekenfilms van nu...EN OHHHH wat ben ik blij dat we toen kind waren en niet nu!! De betutteling, bah! Geef mij maar old school Tom and Jerry, Ren and Stimpy, catdog, dragonball, Alfred Jodocus kwak, etc.
Zelfs beavis and butthead...Die zijn echt zoooooo lelijk getekend..Ik kan er NIET naar kijken Mijn vriend vind het geweldig btw (maar is meer voor tieners denk ik )
Oja, karbonkel! Die herinner ik me ook nog. Ik snapte werkelijk niet waarom alle kinderen in mijn klas moest gillen of huilen als ze hem zagen. Zij zagen toch ook wel dat het hartstikke nep was? Desalniettemin deed ik ook maar alsof ik bang was, anders viel ik zo buiten de groep, en dat viel ik al zo vaak... (arme ik )
Trouwens, over Ik mik loreland, ik vond dat in zijn geheel niet leuk. Het was zo verdomde sloom! Weet nog heel goed dat ik me heel betutteld voelde door hoe ze al die letters uitlegde alsof ze het tegen een stel verstandelijk beperkten hadden. "De oeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoe" "De ggggggggggggggggggggg" "De bbbbbbbbbbbbbbbb". Ik vond het verschrikkelijk en had ontzettend moeite mijn aandacht erbij te houden xD
@MiddD hahahaha dat is me nou nooit opgevallen echt serieus niet Nu moet ik toch meer eens wat afleveringen gaan kijken, vind dit wel humor haha Kán me voorstellen dat je dat irritant vind, als het je opvalt. *gniffelt*
Dat was met de Japanse uitvoering van Dragonball ook zo. Na 2 afleveringen haakte ik af want die Japanse voice actors schreeuwen zo hysterisch. Werd er zo door afgeleidt dat ik het verhaal niet kon volgen "GOHAAAAAN GOHAAAN" en dan zo met een piepstemmetje dat zo schel klinkt hahaha Sounded like a focking monkey!
Nu hou ik op met verbeteren. Misschien verstandig om wat minder snel te tikken.
Ik heb laatst weer een stukje gezien van Ik mik loreland, n.a.v. een artikel dat ging over hoe eng kinderen karbonkel wel niet vonden. Het ging over een dorpje dat alle letters kwijt was geraakt door de evil karbonkel. Daardoor konden ze niet meer schrijven. Mik ging daarna opzoek naar alle verloren letters...
@Nonnus thanks! Wéér een illusie armer! hehehehe Maar inderdaad, niet geïnspireerd door twinpeaks
@Imagimary thanks voor de uitleg Nu je het beschrijft roept het érgens een vaag gevoel van herkenning op Wat ik me vooral herinner nu zijn de set en de personages. Eigenlijk best wel awesome gemaakt