en toen was je er niet meer

Godverdomme. Schreef ik een paar dagen geleden nog over het feit dat je samen met je vrouw crack stond te roken in de fietsenkelder....ben je vannacht overleden en laat je een vrouw en 4 kinderen achter.
Wat is de wereld toch oneerlijk. Ondanks jullie manier van leven is dat niet iets dat je iemand toewenst. En stiekem hoopte ik denk ik ook dat er ooit een lichtje zou gaan branden maar dat lichtje is nu voorgoed gedoofd.
Hoewel ik niet goed ben met je vrouw ga ik haar toch veel sterkte toewensen en brand ik een kaarsje voor je. Niet dat iemand daar een fuck om geeft maar ik ben er toch best van geschrokken verdorie en voel me er best verdrietig onder. Je maakt het toch mee van zo dichtbij, verdomme.

Wat is er toch in godsnaam gebeurd met mijn woonplaats waar ik met plezier in ben opgegroeid? Ik voel me verdrietig en tegelijkertijd enorm strijdbaar. Samen met andere mensen die al wat doen voor onze woonplaats wil ik me inzetten om de hoop weer terug te vinden. Shit. Ik heb al een plan.

Wat mij enorm is opgevallen, zoals ik al eerder beschreef, zijn de burgerinitiatieven die hier zijn opgestart.
Ik ga je een paar voorbeelden geven.

1:
Er is een restaurantje geopend op het hoofdstation (echt een klein station waarvan al jaren en jaren het gebouw leeg stond) die wordt gerund door alleenstaande moeders in de bijstand. En de tent loopt als een tiet en het eten is er zo lekker! (Surinaams / antilliaans) Opgestart door de moeders zelf met de hulp van de gemeente.

2:
Er is een vrouw een actie begonnen door elke week gratis broden weg te geven aan mensen die niet kunnen rondkomen. Er is heel veel animo voor en ze doet het met alle liefde. Ze maakt er heel veel mensen blij mee.

3:
Er is een weggeefwinkel in Delfzijl waar je heen mag komen en bijvoorbeeld 2 gratis kledingstukken mag meenemen. Deze vrouw doet het met alle liefde en ik ben er al geweest om te vragen of ze mee wil werken aan mijn project en dat wil ze graag. Jong en oud komt daar. Helaas wordt er ook misbruik van gemaakt door mensen die wel genoeg geld hebben maar desondanks zet ze door voor de mensen die het WEL echt nodig hebben.

4:
Weggeefhoekje fivelmonde op facebook.
Dit wordt gerund door een aantal vrouwen die elke dag weer spullen verloten onder honderden mensen en die hun huisjes ter beschikking hebben gesteld voor opslag van spullen. Ze stoppen er veel tijd in naast hun banen en ze helpen er heel veel mensen mee. Rond de feestdagen zorgen ze voor lekkernijen, feestjes en cadeautjes voor de kinderen die niks hebben.

5:
De voedselbank hier in Delfzijl.
Ik schreef al hoe druk zij het hadden omdat er zoveel mensen lopen. Nu hoorde ik toevallig dat in een zeer korte tijd er heel veel mensen bij zijn gekomen die niet rond kunnen komen en zich hebben aangemeld. De vrijwilligers kunnen het eigenlijk niet meer aan en ik heb er zoveel respect voor dat ze alles op alles zetten om toch al deze mensen van genoeg eten willen voorzien.

6:
Het kattenvrouwtje.
Oh mijn god, wat een prachtmens. Gisteren ben ik bij haar langs geweest samen met mijn bonusmoeder. Mijn bonusmoeder heeft 5 katten en ze komt bijna niet rond elke maand. deze kattenvrouw heeft op bepaalde dagen in de week groepen mensen die langs kunnen komen om gratis kattenvoer, kattenspeeltjes e.d. op te halen voor hun huisdieren. Als de mensen in nood echt niet voor hun katten kunnen zorgen, vangt zij ze op, voedt ze bij en geeft de katten terug als de mensen daar klaar voor zijn. Ze heeft een prachtig klein huisje dat ze helemaal heeft omgetoverd tot katten paradijs. Buiten heeft ze haar tuin mooi afgesloten en kunnen de katten in de tuin chillen. Ze draagt momenteel zorg voor 28 katten en ze doet het met alle liefde. Deze vrouw is het perfecte plaatje zoals je altijd zag bij Man bij hond. En ze is zooooo lief. Had ik dat al gezegd? En haar buren hebben een hekel aan haar en roddelen en klagen en doen. zo sneu. Ik ga snel weer bij haar langs. Wellicht dat ze wel wat hulp kan gebruiken, I don't know. Maar ze is echt lief.


En dan is dit nog maar een kleine greep uit de bak van burgerinitiatieven hier.
Door middel van documentaire fotografie wil ik een serie foto's maken die niet alleen de armoede aan de kaak stelt in mijn woonplaats, maar ook plaats geeft aan hoop voor de mensen die het allemaal even niet meer zien zitten. Er zijn mogelijkheden, er is hulp, je staat er niet alleen voor. Ik wil het goede laten zien hier in mijn woonplaats, hoe moeilijk het ook is om het te zien.

Ik wil in gesprek met de gemeente om hiervan een expositie te maken. Een week geleden stond er nog in de krant dat de burger initiatieven een enorm succes is hier en dat men, na de 850.000 euro die al beschikbaar was gesteld, nog eens 200.000 euro beschikbaar wil stellen voor dit soort initiatieven. En mijn foto's laten dit succes zien en laten de initiatieven ook zien aan een breder publiek. Het laat zien dat de gemeente wel degelijk wil en KAN helpen maar de mensen tegelijk zelf de kans geeft kansen te creëren, voor zichzelf EN voor anderen.

Tegelijkertijd is dit voor school ook een heel mooi project. Morgen ga ik dit bespreken met mijn mentor.
Ik besef me heel goed dat ik hiermee niet de wereld ga redden en ook niet het drugsprobleem ga oplossen. Maar op mijn manier draag ik toch mijn steentje bij voor een betere toekomst perspectief. Genoeg gejammerd langs de zijkant, tijd om de mouwen op te stropen en iets te DOEN!

Veel liefs,

Inoue