Soms slaat de verveling toe, ineens uit t niets... daar wordt ik dan zo moedeloos van
Dan zijn er heus wel dingen die ik kan doen, want eigenlijk ben ik nooit klaar, maar die stel ik dan liever uit.
Maar als ik dan nog kon genieten van dat niets doen, maar nee hoor, het niets doen valt me zwaar!
Ik ga dan namelijk nadenken alsof ik dat nog niet genoeg doe
En soms raak ik dan in een moedeloze spiraal
waarom verveel ik me
ik heb nergens zin in
nergens zin in is zo saai
en als je dat je hele leven doet
ben je niet echt aan het leven, en daar komen we toch allemaal voor... om te leven?
Bah ik haat het hoe ik van t een op t andere moment in zo'n spiraal terecht kom en ..
er dan ook weer zo ineens uit kom, dat is wel fijn maar het voelt alsof ik er zo weinig controle over heb
moet dat dan? controle hebben?
Misschien ben ik op zo'n moment wel een controlefreak die er geen zin meer in heeft en moet ik de controle eens loslaten.. hopelijk denk ik hier weer eens aan wanneer ik me weer eens moedeloos voel!