Gekwakkel

Ik ben nu ongeveer 3 weken terug uit Peru, waar ik 2 maanden gewoond heb bij een Peruaanse familie. Het was geweldig, een onwijze ervaring! Goed tegen mijn verveling, tijd om na te denken over wat ik verder wil. Helaas heb ik vanuit Peru wel wat maagproblemen mee naar huis genomen en kreeg ik vorige week ook ineens de Ziekte van Bell, waarbij de helft van je gezicht ineens verlamd is.. raar.. en als je zo kampt met gezondheidsproblemen, weet je weer hoe fijn het is als je gewoon gezond bent! Ik heb snachts nu erg last van zweten en snelle hartslag als bijwerking van de pretnizon die ik ertegen moet slikken en een snelle hartslag is voor mij niet zo fijn aangezien dat weer aanleiding kan geven tot hyperventilatie, wat ik heb sinds het bijzijn van 4 mei op de dam in alle chaos en paniek.. geestelijke problemen lijken mij erger dan lichamelijke.. en lichamelijke zorgen voor geestelijke, help mn hart, steken, snelle ademhaling, niet kunnen slapen, gaat alles wel goed? Pff ik begin mezelf steeds meer een zielig geval te vinden die overal bang voor is. In Peru had ik daar veel minder tijd voor, het leek een soort vakantie voor mijn geestelijke problemen omdat de lichamelijke t daar overnamen.

Gekwakkel, meer is het niet. Het is ook een chaotische tijd, ik studeer niet en wil de wereld zien. Alleen soms ben ik bang dat ik niet in staat ben het te boven te komen en altijd gevoelig blijf voor angst en paniek. Misschien moet ik alles wat meer over me heen laten komen en me niet zo tegen het minste of geringste verzetten.