Amerikaanse diner

Komende maandag komt mijn Amerikaanse diner. En dat kostte vandaag nog wel even wat moeite. Toen ik deze op 19 september bestelde, heb ik eerst gebeld en gevraagd of een specifieke datum aangeven mogelijk was waarop het geleverd zou worden. Dat kon, als ik er even een mailtje achteraan stuurde. Dat deed ik. Ik schreef netjes op dat ik graag op 11 oktober de diner geleverd wil hebben. Het antwoord erop kwam al snel: ‘gaan we regelen.’

Top.
En toen bleef het stil. En daarom gisteren toch maar gemaild, met de vraag hoe laat de diner wordt geleverd, aangezien ik nog niets had gehoord. Ik kreeg reactie, dat ik wel wat had moeten horen, dus ik heb nog even mijn ongewenste mail gekeken, maar niets.
Vanochtend belde een dame me op. ‘U had aangegeven dat u de diner vanaf 11 oktober wil krijgen. 11 oktober zelf lukt niet, maar in de loop van de week moet wel lukken.’
Ik reageerde verbaasd. ‘Hoezo lukt niet? Ik had de toezegging toch al?’
‘Ja, maar het is vanaf. We werken nooit met precieze data.’
Ik heb mijn mail erbij gepakt en voorgelezen wat ik schreef. ‘Hier staat toch echt duidelijk OP 11 oktober. Niet vanaf. En ik kreeg de reactie dat dit dus geregeld zou worden. Er hebben meerdere mensen vrij gevraagd voor die maandag. En ik ben zelf de hele week aan het werk.’
‘Maar de leverancier heeft geen tijd. Misschien kunt u anders zelf eens contact opnemen met de leverancier en de situatie uitleggen.’

En toen knapte er eigenlijk iets in me. Normaal gesproken zou ik ja en amen hebben gezegd en daarheen hebben gebeld. Nu niet. Ik ben pissig geworden. En heb met ferme toon gepraat. ‘Ik heb heel duidelijk gecommuniceerd en ik ben er door jullie antwoord vanuit gegaan dat het op 11 oktober is geregeld. Moet ik nu alle problemen zelf gaan oplossen?’
‘Nee. Dat hoeft niet.’
‘Wel als ik de leverancier moet bellen. Ik koop het bij jullie, jullie geven me zowel telefonisch als per mail de belofte dat het allemaal kan. Vervolgens hoor ik niets meer, moet ik er zelf achteraan en krijg ik op vrijdag te horen dat het niet meer kan. Mijn vrienden kunnen hun vrije dag nu niet meer terugdraaien, kost ze dus uren. En ik kan moeilijk die enorme bestelling in m’n eentje regelen.’
‘Ja dat begrijp ik wel. Maar wij zijn niet de leverancier en daar ook maar van afhankelijk.’
‘Ik ben ook niet perse boos op jullie. Eerder op de leverancier. Kun je begrijpen waarom ik daar boos over ben? Al vind ik de afhandeling van mijn klacht niet heel professioneel.’
Eindelijk begreep ze m’n punt en ze beloofde zelf de leverancier te bellen en me op de hoogte te houden. Het was een langer gesprek dan wat ik hier uitgetypt heb. Ik heb constant duidelijk laten merken dat ik echt kwaad was. .

In de middag werd ik gebeld, door de producent van het product. Die erkende de fout, gaf aan dat hij volledig begreep waarom ik zo boos was geworden en heeft er persoonlijk voor gezorgd dat er een andere leverancier vandaag nog de lading op is komen halen, zodat die op maandagochtend bezorgd kan worden.

Zo opgelucht nu. Nog even en ik kan écht genieten van mijn fijne, nieuwe woonkamer.