Vroeger ben ik altijd al dik geweest ,
ik had veel vriendinnen die allemaal superdun waren .
niet allemaal dan , maar de meeste .
er zat een groepje tussen die echt á la minuut hun vinger in hun keel staken .
ze maakte me wijs dat ik dik was , en ik ging ze nog geloven ook !!
dus ik begon met pro-ana site's te bezoeken , en op een gegeven moment ging ik er niet meer af ..
ik ging steeds minder eten , en op de basisschool gooide ik mijn eten altijd stiekem in de prullebak .
mijn meester kreeg me steeds meer in de gaten en liet me niet meer met rust .
op een dag riep hij me bij zich en vroeg waar ik mee bezig was .
Ik heb alles ontkend , maar ik zag dat hij me niet geloofde.
toen ik naar de wc ging in de pauze om snel mijn vinger in mijn keel te stoppen , liep hij toevallig langs , ik was vergeten de kraan open te draaien , dus hij kon me horen .
ik weet alleen nog dat ie ontzettend kwaad was , en 'sleurde' me mee naar de klas.
Ik heb toen alles aan elkaar gelogen en gezegd dat ik me niet lekker voelde maar hij geloofde mij niet.
hij zij dat als ik niet stopte, dat hij mijn ouders zou bellen.
dat was wel het laatste wat ik wilde ...
Ik probeerde te stoppen , maar het lukte me niet .
steeds als hij me weer naar de WC zag gaan , kwam die me stiekem achterna .
ALS hij me dan betrapte kreeg ik straf , dan mocht ik b.v. niet naar buiten .
zo zou ik het misschien leren
maar ik leerde er natuurlijk niks van en ging maar door , hij controleerde elke dag mijn broodtrommel.
maar ik ging maar door , tot hij het genoeg vond .
hij waarschuwde mijn ouders ..
die waren natuurlijk ontzettend kwaad.
nu kon ik thuis & op school mijn gang niet meer gaan.
mijn ouders besloten dat ik hulp nodig had .
dus ging ik naar een psycholoog , ik vond het vreselijk om over mijn probleem te praten , maar het hielp wel.
na 2 jaar ben ik ontslagen.
het ging weer beter met me , veel beter zelfs.
maar tot op de dag van vandaag voel ik me nog steeds niet gelukkig , en zou ik niets liever doen dan in mijn oude gewoonte terugvallen..