Oké, ik weet, het is lang geleden. Maar hier ben ik eindelijk weer met een nieuw stukje tekst
zaterdag 04/02:
Vandaag verliep redelijk vlotjes. Vrijdagavond was ik gaan babysitten, om daar tot negen uur 's ochtends te blijven. Hele lieve kindjes, die rond half tien al in bed zaten. Waarna ik gezellig mijn nagels kon gaan doen... In al mijn enthousiasme maakte ik het doosje (waar diamantjes inzaten, voor op de nagels te plakken ) open, waarna het kapotschoot. Resultaat: ik op mijn knieën op zoek naar al die kleine dingetjes! Het meeste vond ik terug en wat er nog licht... dat is leuk voor hen Eerder die dag was het xmos... redelijk saai dus. We hadden bijna heel de dag studie, buiten de twee laatste uren. Dus besloten we te gaan spijbelen. Heel gezellig, zeker als je verloren loopt in een boerengat van een paar straten. Tja, een typische mij actie....
Over domme acties gesproken: die dag begin ik er nog ongeveer 5! We gingen uit naar Leuven, naar de GRAP-fuif. Onderweg stopte we nog even in de winkelstraat, bij de H&M. Ik ging op een bankje zitten om mijn make-up bij te werken, en natuurlijk, stak ik DAT STOKJE TOCH NIET IN MIJN OOG!!! Zo genant! Mijn vriendin zat mij helemaal uit te lachen, en ik schaamde me dood! Op naar genant moment nummer 2. Dit gebeurde tijdens de fuif. Ik ging helemaal op in de muziek, tot ik opeens iets voelde... ik keek naar mijn schouder en daar hing het! Mijn litsje! Achter me begon Dieter meteen excuses te maken: 'Sorry, ik wou het alleen laten springen, maar nu is het kapot! Het spijt mij zo hard!!!' Geschokeerd staarde ik naar mijn doorzichtbare BH- litje. Waarom gingen die zo snel stuk?!? Boos na ik het vast en liep naar de toilettes met een hoopje vriendinnen (en Dieter) achter me aan. Steeds excuses makend natuurlijk. in de meisjestoiletten werd Dieter buitengesmeten. Braaf bleef hij aan de glazen deur wachten, terwijl mijn vriendinnen en zus een oplossing zochten. uiteindelijk ben ik opnieuw naar de fuif gegaan met een veiligheidsspeld aan mijn BH... hoe genant toch!!! Maar die Dieter kan een actie terug verwachten hoor!
De volgende dag zat ik in de trein, en wou de deur dichtdoen. Met een beweging (die ik niet nog eens zou willen doen, zo pijnlijk! ) deed ik hem dicht achter mijn rug. 'Ah, dat is warmer! Kijk, ik heb de deur dichtgedaan!' zei ik enthousiast. Meteen schoten Mirte en m'n zus in de lach. blijkbaar was de deur achter me opnieuw opengeschoven... inderdaad, afgang voor heel de treinwagen! En voor die ene knappe jongen...
Er waren nog enkele voorgevallen, maar daar praten we niet meer over