29/01/06 Oké, vandaag ben ik dus naar de voetbal geweest. met andere woorden: ik ben net terug. Die ene jonge die ik wel leuk vond had gevraagd te komen, dus ik met vriendinnen er naartoe. Tot mijn grote spijt zag ik hem pas tien minuten voor het einde zitten, en ging hij daarna met de voetballer mee. Wij hen zoeken natuurlijk, en toen we na een half uur ofzo nog geen resultaat hadden ben ik maar een jenevertje gaan halen. Daar kwam ik Barts moeder tegen, die me vroeg wat ik hier deed. Ik zei haar dat ik haar zoon en Sven zocht, en dat ik hem ging vermoorden zodra ik hem gevonden. Ze keek me even vreemd aan, waarna ik naar de bar liep en jenever bestelde. Mijn tweede jenever deze ochtend. Nu twijfel ik eigenlijk wel of dat Bart zijn moeder was, of zijn tante. In elk geval, ik ben nu lichtjes aangeschoten... ben geen jenever gewoon. Tien minuten voor mijn ouders aankwamen hadden we Bart en Sven eindelijk gewonnen. Een beetje gepraat... ik hem lichtelijk vermoord. Ben eiglijk een beetje boos, maar dat hou ik voor morgen! En zo dadelijk naar de scouts... dit word fun!
ik vind het geen manieren. Met je afspreken enz en je daarna laten zoeken en dat zih meer met andere dinges bezighouden. Ik zou niet eens een beetje boos zou zijn, ik zou innerlijk koken en nooit nog met hem iets afspreken tenzij ik zelf niet van plan was om echt met hem iets te gaan doen.
Vind ik ook! Heb het em meteen gezegd: de fuif moog de zelf organisere! Ge moet niet denke da IK u nog help! *waarna hij me smeekte hem toch te helpe *
ik snap niet als hij je gevraagd had waarom hij je dan niet is komen zoeken.. of waarom heb je geen smsje gestuurd? weetje jongens zijn verschrikkelijk rare wezens en denken toch som smaar raar hoor vind ik.
als die jongen je ziet zitten zal je het heus wel merken. Ik hoor dat je binnekort je liefde tegen komt of dat die jongen ziet dat je zijn liefde bent
Dikke zoen
miss_prob
you know -> als er iets is, je mag me altijd schreven (maar ook als je je verveelt ze )