Bang
Het is al weer een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb.
'S ochtends sta je op met allemaal vragen en 's avonds ga je met allemaal vragen naar bed.
En waar de antwoorden te vinden zijn, geen idee.
Alles zie ik voor bij komen, vrienden, familie, school en liefde.
Waarom krijg ik het nou niet voor elkaar om alles op een rijtje te krijgen. Waarom lukt het me niet om me vol op school te concentreren en waarom heb ik nou nog steeds geen vriend. Hoe dom het ook klinkt, het is echt frustrerend. Elke keer wordt je weer teleurgesteld. Weet je hoe facking onzeker me dat maakt. Ik wordt er gek van, ben ik lelijk? Ben ik te dik of ben ik te lang. Ik weet het niet meer.
Hoe erg kan je ergens over in zitten. Ik ben nu 17 jaar, nog nooit een vaste vriend gehad, nog nooit gezoend. Ik schaam me er zelfs voor. Het merendeel van mijn vriendinnen weten het niet eens en denken dat ik al lang geen groentje meer ben. Waar maak ik me nu godverdomme zorgen over? Hun reacties. Je wordt tegenwoordig zo snel afgerekend. Je kan bijna niet mee jezelf zijn, maar dan zou je denken van zijn het dan wel echte vrienden. IK WEET HET NIET!
Wat ik wel weet is dat ik nu gewoon een facking normaal leven wil, dat ik me nergens meer zorgen over hoef te maken, dat ik eens een keer zonder vragen m'n bed in kan en dat ik niet meer stil boven hoef te huilen, doen alsof er niks aan de hand is omdat ik er gewoon niet over durf te praten.
Bang voor de waarheid, bang voor de reacties
lovelyone, vrouw, 30 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende