beetje zo mijn week met de boys

Ik ben deze week iedere keer begonnen met verhaaltjes...
maar kwam er niet aan toe om ze af te maken.. soms zit mijn hoofd zo vol met allerlei dingen dat ik niet eens weet wat ik moet schrijven en waar ik moet beginnen.

het begon allemaal met zondag dat d niet kwam en ik toch weer een beetje teleurgesteld was. Mijn beste vriend(de buurjongen) die belde toevallig op om te vragen of ik meeging naar de film en toen zijn we ook voor de verandering eens lekker uiteten gegaan. We waren nog nooit naar de sushibar geweest dus zijn we samen daar naartoe gegaan. We hebben wel gelachen hoor.. iedere kleur bordje stond een speciaal bedrag voor.. we hebben de vrolijkste kleurtjes uitgekozen met zeewier enzo en lekker teriyaki met rijst.. en voor het eerst met stokjes gegeten. Was wel heel erg grappig.. ik had gelijk een splinter in mijn vinger.. hi hi..
De film was wel heel erg eng hoor.. The forgotten.. Niet eng, maar heel erg schokkend.. Er gebeurde ineens een auto ongeluk en dat kon ik niet zo waarderen.. ik zat echt rechtovereind in mijn stoel..
Maar de film was wel heel erg goed.. vond ik.

Dinsdag zou D komen en ik had me er heel erg op verheugd.. hij zou me bellen dinsdag om te zeggen hoelaat hij zou komen maar hij belde maar niet. In de middag had ik gevraagd via sms of hij ook zo zin heeft in 's avonds. maar respons bleef uit.
Toch heb ik hem maar rond kwart voor 8 zelf gebeld en hij pakte de telefoon op en vertelde me gelijk dat hij erg moe was en net thuis was. Hij had ineens een vergadering op zijn werk gehad en dus erg laat thuis..
Hij wist dat hij niet zou komen en me dan niet eventjes van te voren bellen zodat ik ook de hoop op kon geven.verward Ik zei dat ik niets zei deze keer.. en dat hij maar moet zien of hij komt of niet.. want ik ben het zat...
ik zei dat hij wist wat ik ervan vind dat hij komt.. dus het was aan hem.

Hij zou gaan eten en gaan douchen en kijken of hij nog zou komen..
een andere vriend belde me op en we zaten erover te praten.. en opeens kreeg ik een berichtje van D. he schoonheid, ik kom niet sorry...xxjes.
Zo ik vertelde dat aan die vriend dat hij dat smsje stuurde en dat ik pisnijdig werd ervan..

Ik hing de telefoon op en ik belde D gelijk op.. en hij pakte de telefoon niet op. Tot 3 keer geprobeerd.. en kreeg nog geen gehoord.. maar ik dacht he ik heb van de week zijn huisnummer gehad.. dus heb ik die gebeld en ik kreeg zijn moeder zij heeft me doorverbonden met D en heb ik een flink gesprek gehad zeg.. ik begon eigenlijk te zeggen dat het wel beter was om niet meer af te spreken samen.. hij vond dat niet leuk dat ik dat zei.. erg drastisch.. ik was echt heel boos.. en erg verdrietig..liefdesverdriet

ik was boos omdat hij me van te voren niets had gemled.. en nu helemaal omdat hij me nu met een smsje wilde afdoen. ik zei tegen hem dat ik het wel begreep dat als hij alleen een smsje zou sturen dat hij dit allemaal niet op zijn bord zou krijgen.. maar ik was het nu gewoon kapot zat... Klootzak..

Hij was bang om me pijn te doen en wist niet hoe ons contact ff verder moest.. ik zei tegen hem dat ik daar geen problemen mee had.. en dat hij me juist nu pijn doet. Ikm zei dat het niet gek was dat ik gevoel voor hem heb,omdat we toch wel dingen doen wat wel mijn gevoelige snaar raakt..

Ik vroeg zo van nou wanneer spreken we af dan?? ik zo nee dat weet je niet want je hebt het druk en je geeft niets om me anders had je wel je vaste avond met je beste maat een keer afgezegd. dat kon ook wel een keer zei hij.. maar was een beetje te laat voor me..

We hebben van elkaar nog dvds en videobanden dus we moeten elkaar zo en zo nog een keer zien..
Hij kreeg het gevoel dat we een stelletje waren en dat hij hier juist bang voor was.. ja jammer dan.. Ik ga niet zo lekker makkelijk doen omdat meneer de confrontatie van zijn daden niet aan wil gaan.
Ik vroeg of hij me zou gaan bellen als hij tijd had of moet ik jou bellen na de kerst begin volgend jaar.. dat vond hij niet leuk om te horen, maar ik was zo boos en verdrietig.. de tranen liepen over mijn wangen en dan je best doen om het niet te laten merken aan de telefoon..

Mijn moeder was weggegaan zodat ik samen met hem kon zijn. ik durfde mijn moeder niet te bellen om te zeggen kom maar weer naar beneden want hij komt niet. want ik voelde me enorm in de zeik genomen door hem.

We hebben opgehangen met de woorden no hard feelings.. maar ik ben het een beetje zat.. het is een beetje jammer dat het zo is gegaan.. maar ik wil dit niet meer.. Deze jongen heeft mijn hart geraakt en kan mij onwijs verdriet doen. Dat moet over zijn....

D uit maastricht hoor ik ook niet zoveel meer.. en dat vind ik jammer..
soms na een dag niets te hebben gehad dan krijg ik weer een smsje van hem met excuus en dat hij nog wel aan me denkt enzo.. echt super lief..
maar ik mis wel die vele smsjes.. maar ja hij heeft het druk dat snap ik wel.. maar ja met wat.. dat is toch een vraag waar ik erg mee zit.. ik heb het idee dat hij toch een vriendin heeft .. en mij gewoon gek probeert te maken.
Woensdag hebben we aan de telefoon gezeten.. hij was erg verkouden en werd ziek.. dus ik allemaal lieve en gezonde dingen bedacht.. maar hij was wel erg stil en dat vond ik wel erg eng, maar hij voelde zich niet lekker.. krijg nog af en toe smsjes maar het is echt heel erg veel minder...

Zo is gek joh overal waar ik lees en alles wat ik hoor gaat de laatste tijd over Maastricht.. hi hi.. wel heel grappig.. ik denk dat ik binnenkort een bezoekje gaat brengen aan Maastricht.

Ik vertelde dat aan hem vandaag en hij reageerde er eigenlijk niet echt op.. en toen vroeg ik naderhand of hij het wel leuk vond als ik kwam .. en toen schreef hij.. ik zou het super leuk vinden als ik je zou zien.
Ik schreef naderhand van nou dan moeten we maar eens gek doen en snel afspreken samen..en zijn vrienden zouden pas in januari weer komen misschien.. maar ik hoop toch wel dat ik hem eerder ziet.. en als dat niet zo is.. denk ik dat dit gewoon langzaam dood bloedt ... jammer want hij kon onwijs lekker zoenen.. maar geef wel een schoon schip...

beetje vaag gegaan allemaal.. maar zie het wel.. ben wel bang hoor dat ik hem nooit meer zie..maar ja.. neem de gok maar...


Iets wat je niet hebt ........ kan je toch niet verliezen...
herinneringen blijven, maar het fijne gevoel vervaagd..verward

04 dec 2004 - bewerkt op 12 jun 2004 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van metoyou
metoyou, vrouw, 42 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende