Kon zo mooi worden.. waarom nou?

Mijn moeder is vandaag aan haar nek geopereerd.. was wel ff weer stressen.. Beetje slecht geslapen, beetje liggen waken, want was bang dat ik te laat wakker zou worden.. maar gelukkig was nog ruim op tijd...

Mams was heel erg gespannen.. wat ik overigens niet raar vind ook, maar dan is ze heel erg paniekerig enzo...ze was als eerste aan de beurt dus dat was mooi. IK ben blijven wachten in die kamer.. wat kunnen de minuten en uren lang duren zeg. Kreeg wel thee en heb met mensen zitten praten die ook een operatie zouden ondergaan die dag.

Mams kwam terug en ik was erg opgelucht.. het was wel goed gegaan, maar ze had wel heel veel pijn. Ze wilde wel snel naar huis, want daar wilde ze in haar eigen bed uitslapen.. Ze had het over een tompouche van vroon dat ze die zo graag wilde.. ik bellen, maar kreeg maar geen contact.
Ze deed haar best om haar wakker te houden dat ze snel naar huis kon gaan.
Ik moest langs vroon rijden om te kijken of ze ze nog hadden en nee helaas al helemaal uitverkocht.. toen wist mijn moeder nog 1 en daar hadden ze ze ook niet.. (das lekker dan.. heel het land af voor een tompouche zeg) Maar er zat nog een andere vroon en daar hadden ze naar gebeld en die had er gelukkig nog wat.. dus dadelijk heeft ze haar tompouche

Huilend schrijf ik nu dit:

Ik kreeg net een smsje van D uit maastricht..
Goedemorgen lieverd, lekker slapie gedaan?Hoe gaat het met je ma, is de operatie goed verlopen? Ik was gisteren nog wezen stappen, alleen ik moet je wel vertellen dat ik met een meisje heb gesproken,een heel leuk gesprek trouwens, en bij afscheid heb ik niet alleen 3xjes op de wang gekregen, je kunt het wel raden, sorry X

IK was lam geslagen en voelde ineens een steen in mijn maag en onwijs misselijk...
Ik denk dat het interessen naar mij nu wel niet meer is....
Ik zeg je eerlijk dat ik ook wel gezoend heb met anderen en misschien denken jullie ja wat zeur je nou... Maar deze jongen vond ik echt heel erg leuk... en hoopte echt dat het wat zou worden samen..
Van de week hebben we nog zo lang zitten bellen en hebben we elkaar nog lopen uitdagen.. .... kan dat ineens over zijn dan?
Ik weet dat het zover weg was de afstand... maar ze zeggen...

Bij echte liefde is de kleinste afstand te groot en de grootste afstand overbrugbaar..

dus ik had er alles voor over eerlijk gezegd.
maar mocht ook niet te lief zijn voor hem zei die.. maar ja zo ben ik nou eenmaal...

NU ik thuis ben gekomen heb ik mijn moeder in bed kunnen leggen en zit ik nu alleen in de kamer achter de pc met een romantische nummer op... I want to know wat love is.....( ik wil het zeker ook weten, want dit doet me echt pijn)
IK heb me heel de tijd voor mijn moeder ingehouden en weggestopt.. maar nu komen de tranen er gewoon uit. Ik heb lang moeten nadenken over wat ik nou terug zou moeten schrijven.. om niet zo lief te zijn... maar helaas ik heb gewoon geschreven wat mijn hart mij ingaf.

Hey lieverd,
Allereerst wil ik je zeggen dat ik je wel heel eerlijk vind en t enorm waardeer ookal moest ik wel even slikken!!Maar wat wil je ermee zeggen??
Vind je het na gister niet meer waard om mij te zien?Met mams gaat het goed gelukkig. Wil je me bellen als je tijd hebt?!

Heb ik dat goed gedaan?? of hadden jullie anders gereageerd??

Las van de week van iemand : voel me zo gelukkig en niemand kan me dat gevoel afnemen... kon het van veel jongens hebben die afwijzing.. maar van hem... Nee echt niet... Het voelde echt zo goed hij en ik samen.. en aan de telefoon uren was ook super leuk.. maar ja.. is het over?? ik ga er wel van uit!!!! en dat kan ik ook maar beter doen, want heb het idee dat ik het geluk niet zal hebben dat iemand echt moeite voor mij zal doen en voor mij zal blijven gaan. Hoop dat ik nog de kans krijg om hem een keer te zien... maar ja..

Ik hoop hem snel te horen...en dan kunnen we even praten, want wil niet dat dit zo afgedaan wordt met een smsje... maar ik denk niet dat hij me snel zal bellen. Ik denk dat hij nu al die smsjes die voor mij bestemd waren aan dat andere meisje stuurt. heel de dag door..........

Mijn vriendin was net aan de telefoon en ze schrok echt toen ik vertelde over dat smsje van hem en ze had het echt niet verwacht.. ze had echt gedacht dat we wat zouden krijgen met elkaar... IK heb wel een beetje lopen dollen enzo.. maar de tranen liepen over mijn wangen... Het komt gewoon ondanks mijn onzekerheid(dat ik al dacht dat hij had gezoend met iemand) als een klap aan.. en erg onverwachts.. hij zou waarschijnlijk volgende week komen.. en met het oud en nieuw smsje.. kreeg ik de beste wensen en dat we elkaar snel zouden gaan zien....

Mijn jaar begon zo leuk en goed... en alles zag er roze uit.....
maar nu.. weet niet watvoor kleur iig geen vrolijke kleur...

Het doet mij pijn iemand te verliezen die je nog niet helemaal had...
maar was echt wel super gek op die jongen...


Had me voorgenomen om niet meer te huilen om een jongen.. maar ja... daar gaat mijn goede voornemen... Hij deed echt mij hart doen sneller kloppen