Ben weer down.

Ik ben zo makkelijk chagrijnig of down te krijgen, en als ik dat ben. Ga ik mezelf beschadigen als je begrijpt wat ik bedoel. Ik haat mezelf, ik snap niet waarom ik nog leef. Heb ook geen zin om naar beneden te gaan, ze kraken me toch alleen maar af. Ik wil wel bij mijn moeder wonen, maar dan moet ik van mijn school af, en dat wil ik niet. Oh, woonde ik maar bij mijn moeder.. Dan had ik niet zoveel stress en voelde ik me niet zo vreselijk altijd. Ik ben bang, ik ben altijd bang als mijn ouders thuiskomen. Ik doe namelijk altijd wel iets fout als ik binnenkom. Of ik heb mijn kamer niet opgeruimd of ik heb sokken aan die ik niet aan mag doen (Ja, zo onredelijk zijn mijn ouders) Mijn broer woont ook al bij mijn moeder, hij durfte zich ertegen te verzetten. Niet dat dat heel goed uitliep, maar goed. Ik wil best naar een psychiater maar dat mag niet van mijn ouders. Ze denken dat er niks mis met me is. Nou er is heel veel mis met mij. Ik haat mezelf, ben te onzeker, ben te negatief, heb maar 1 vriendin, ik doe het niet goed op school. Soms kan ik mezelf wel neersteken.