2

Ik realiseer me nu pas dat ik nog nooit zoveel gevoelens voor iemand heb gehad. Het is jammer dat ik het niet kan uiten want ik ben gewoon té onzeker om hem aan te spreken. Elke keer als ik naar hem kijk of aan hem denk voel ik me eenzaam en hopeloos, hij is zó perfect en ik ben niets. Nouja, niets waardevols, ik ben gewoon een hoopje mens. Ik werd vandaag weer eens mateloos geïrriteerd door mijn kinderachtige klas die op alles wat iemand zegt moet reageren. Ook had ik een Natuurkunde proefwerk vandaag, die ook niet al te best ging. Nouja, het kon slechter gaan maar ik heb zeker niet een voldoende binnen denk ik. Ik schat hooguit op een 5. Ik ben overigens wel blij dat mijn stiefmoeder vanavond niet mee eet, dan is er zoveel minder stress. Ik kan bijna niets bij haar goed doen, ik ben altijd bang voor wat ze gaat zeggen en wat ik deze keer weer fout heb gedaan. De laatste 2 weken zijn echt rotweken, er is niets goeds gebeurd. Gelukkig ga ik overmorgen naar mijn vriendin helpen oppassen op haar broertje, eindelijk wat rust.
28 nov 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Lastig
Lastig, vrouw, 25 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende