Bevroren

Bevroren

Handen vol messen die mijn hart opensnijden
Met naalden doorboren ze mijn gevoel
Oversteken ze mijn grenzen
die ik nooit meer zal verleggen

De vrucht moet groeien, maar zij krimpt ineen
tot een plas bloed op de vloer
Trieste, blauwe ogen, die geen traan meer kunnen laten
glimlachend naar de eeuwigheid

Jouw pijn verblind me
Het heeft mijn hart doorboord, verbrand,
mijn leven bevroren, om ooit weer te ontdooien
als de dood nabij is

Ik zit gevangen in jouw handen
die me nooit meer los zullen laten
Oneindige pijn en steeds weer beseffend
dat het mes wat jij me toonde

mijn wonden heelt
24 aug 2006 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Toril
Toril, vrouw, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende