IJspegel
Huil maar niet, fluistert ze
Niet doen, je kunt niets wegwassen,
maar desondanks laat ik
stralen van ijs op mijn lichaam dansen
om jouw brandmerken te koelen
Ik glimlach naar haar
met roodbehuilde ogen
Huil maar niet, fluistert
mijn denkbeeldige vriendin
Ik ben een ijspegel, zeg ik,
verkoeling op de vurige pijn
Ik weet dat jij niet echt bent,
slechts een spel van mijn gedachten
Mijn tranen vinden hun weg
langs de kronkels in mijn hoofd
en ik blijf huilen tot de lichtjes
alles verduisteren
Toril, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende