bittere tranen



ik ben
slechts een kabouter
met een gebroken hart
sneeuwwitje is in slaap gevallen
ik hou bij haar de wacht
de tuin is groen
en rondom ruisen hoge bomen
de vogels zingen en 's nachts
kwaakt het kikkerkoor
maar ik lig rusteloos te dromen en zie
de jaren dat zij vrolijk bij ons was
bleek is haar huid
en goudblond is haar lange haar
ze heeft haar lievelingsjurkje aan en
om haar hals de ketting die wij
voor haar maakten
haar voeten zijn nu zonder haar sandalen
haar ogen zijn gesloten en haar lippen lachen nu niet meer
zoals zij op een dag hier plotseling verscheen
zo is ze plotsklaps heengegaan
naar hoger sferen
er zijn er onder ons die nu beweren
dat alles goedkomt als haar prins op 't witte paard
verschijnt
maar ondertussen zit ik hier bij haar
met mijn gebroken hart
ik ben verward en kan de slaap niet vatten
hoelang nog kan dit glas haar voor verderf behoeden
wanneer komt nu die zwartgelokte prins om haar te wekken uit de dood
haar lippen zijn nog rood maar zwijgen stil
en ik herinner mij de dagen dat wij
samen zo gelukkig waren
ook ik weet nu niet meer wat ik nu
wil dan wachten op
ik weet niet wat
en in mijn ogen wellen
eindeloze
tranen

26 jul 2006 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van chai
chai, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende