mydizandlopertjes vervolgd


DE
mydigeschiedenis is
dus in feite zonder
begin of
einde.

Wat was er
voor de oerknal
en wat komt er
na de oer~
crunch?

In ieder geval hebben we het
al veel eerder en vaker gehad over Pinchas
& z'n bloederige speer!

Ook de profeet Elya
laat na zijn overwinning op de Karmelberg 450 valse profeten van Ba'al afslachten.
Zo zijn er nog veel meer bloederige mydiverhalen te noemen
in al die duizenden jaren
vol zwerftochten.

Maar die geschiedenis
van de monotheistische religies toont ook aan dat met behoud van de mozaische
onderscheiding tolerantie voor andersdenkenden kan worden opgebracht ~ zoals 't rabbijnse jodendom,
het moderne{r} christendom & de middeleeuwse
islam laten zien.

Zie psalm 2:
het geweld is hier [ook] niet meer te ontkennen.

De gezalfde, in het Hebreeuws de
Masjiach, is de koning in Yeroesjalayiem die over het ministaatje Yehoedah regeert. Hij wordt aangesproken als [een] zoon van Israels G d en de opstandige vijanden worden gewaarschuwd dat deze koning hen zal verpletteren met een knots.

Als betrof 't aardewerk.

Deze psalm vindt zijn oorsprong in 't troonsbestijgingsfeest van de koningen van Yehoedah.
Maar waarom gebruikt die hofdichter zulke grote woorden voor een minikoninkje als die vorst van Yeroesjalayiem moet zijn geweest?

Droomde hij dan ook werkelijk van de wereldheerschappij van de koningen van Yehoedah,
waarin hun macht zich echt zou uitstrekken tot de '
einden der aarde'?
Er bestaat onder exegeten een sterke consensus dat de psalmist deze woorden en beelden geleend heeft
van Egypte & Mesopotamia.

Van het polytheistische buitenland dus!

Dit is geen kwestie van het afschuiven van gewelddadige bijbelteksten.

Lang voordat 'de modernen' met hun kritische stellingen kwamen, was deze verklaring voor psalm 2 ook al [veel eerder] opgekomen, juist onder protest van de wat meer behoudende bijbelgeleerden die in de Babel~Bijbel controverse zoveel invloed op dat in hun ogen o zo heilige boek niet waar wilden hebben.

Die hypothese is sterk.

De koning als zoon van de godheid is een Egyptische voorstelling die, waarschijnlijk via de Kana'anieten in de Israelitische religie is terechtgekomen.

Egyptische en Mesopotamische teksten staan op de achtergrond van zo'n psalm en ook buiten-Israelitisch
beeldmateriaal bewijst de verwantschap en de afhankelijkheid van 'dezen & genen'?!

Die touwen of boeien waarover vers 3 spreekt zijn ook te zien op een nieuw-Assyrische voorstelling van koning Esarhaddon {680~669} en de koning die zijn vijanden met een knots neerslaat vinden we ook al op het Narmerpalet uit de tijd van de eerste Egyptische dynastie [begin derde millennium voor Christos]!

Vervolgens is in het z.g. Oude Testament sprake [geweest] van een tamelijk ongereflecteerd monotheisme dat geweld uit de polytheistische wereld bijna naadloos overneemt maar daarna wel in tweede instantie de geweldselementen uitzuivert in het 'gereflecteerde monotheisme'?!

Je kunt dit proces laten zien aan de hand van oudtestamentische teksten als die waarin de wolf bij het schaap verkeert {zoals in Yesjayahoe 11:6} en de koning van Israel niet op een woest strijdros, maar op een ezel Yeroesjalayiem binnenrijdt zoals in Zecharya 9:9 ~ een van de talloos vele oudere beelden die later ook op Yehosjoea haNatsri aka haMasjiach van toepassing zijn gemaakt.

Het blijft nog steeds de moeite waar om die wegen van psalm 2 verder te volgen [daarvoor EN daarna].
Wat kunnen we verder nu nog zeggen dan dat ook deze psalm nader gehumaniseerd wordt binnen de mozaische, joodse en christelijke traditie?

Psalm 2
is een van die oudtestamentische
teksten die het meest in het z.g. Nieuwe Testament worden aangehaald.
De kernzin ervan:

"JIJ
bent mijn zoon
"

speelt [ook] een cruciale rol bij Yesjoea's dope [en hope]
{zie Marcus 1:11}
en bij de verheerlijking op de berg
{Marc 9:7}.
Yesjoe wordt hier
met de woorden van een oude k{r}oninspsalm
tot gezalfde koning [en/of ware hogepriester] uitgeroepen.
Maar voortaan staat dit alles in een nieuwe alternatieve setting.
Zo ontwikkelde zich de menselijke geschiedenis eeuw na eeuw en laag voor laag in onze geest?!
Yehosjoea is een koning [hogepriester/gezalfde/verlosser/bevrijder/heiland/christos e.d.] die nu in de [nabije] toekomst geen andere wapens meer nodig heeft
dan het woord
en die ongewapend
de weg naar zijn kruis gaat
als het zijn moet.

Als er
EEN
tekst laat zien
hoe men vaak slechts maar de helft van de waarheid naar voor brengt,
dan is het wel psalm 2?!

Juist hier
blijkt dat de weg
van het polytheisme naar monotheisme vooral
OOK
een [derde] weg
kan zijn naar humanisering
en indamming van het helaas
vaak zo gebruikelijke
geweld!

Een
andere vraag
aan de zwartkijkende critici
is of de claim van de
ENE
G d die in Israel vereerd wordt
ernstiger is dan die van de ene farao
die in Egypte [het slavenhuis]
gediend werd.

We worden ons nu
pas goed van al deze problemen bewust.
Het geweld dat van huis uit in de sfeer van de politieke macht thuishoorde,
wordt voortaan door het daarna opkomende monothisme in de sfeer van de religie gebracht.
Zo vermijden we die al te gemakkelijke positie dat 'het geweld' pas met 't monotheisme in de wereld
is gekomen
...

Kortom:
die faraonische regeringen
moeten veel geweld en onrecht hebben geimpliceerd!
Die samenleving zal grosso modo niet zoveel meer of minder zijn geweest
dan een wat latere 'mozaische'
levensordening?

Het
gaat nu
vooral om beter
overzicht en inzicht voor
steeds meer mensen:
ook in
mydi!

engel
blozen
cool!
04 okt 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van chai
chai, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende