My diary doet gek. Schrijf je een verhaal, verdwijnt het verhaal. Opgevraagde pagina kan niet getoond worden.
Over toon gesproken.
Ik ga naar de Jumbo en pak een pakje met bouillonblokjes. Een mevrouw valt tegen mij uit.
Haar manier van doen zint mij niet.
Ik kijk haar aan en maak een tjoerie voor der.
"Ja dan kan je wel tttt doen maar ik hoor wel tot de risicogroep "
"Dan heb je lekker pech gehad. Blijf thuis"
Antwoord ik terug.
Ik hoor haar van alles zeggen en roepen over mijn ouders en blablabla.
Hahaha!
Dit soort downies heb je vaker rondlopen.
Ik vind het wel vermakelijk een beetje tegengas op de ochtend.
In de Kruidvat kijkt een mevrouw mij bezorgd aan. Ze is bang dat ik het vervelend vind dat haar zoontje achter mij langs loopt en rent.
Ik ben niet zo moeilijk hoor.
Het is toch raar dat mensen in angst leven en je op je tenen moet lopen vanwege een misstap ,geen anderhalve meter houden en mogelijke confrontaties.
Ik hou me niet bezig met Corona en angst en anderhalve meter afstand.
Tenminste niet op zo'n manier.
Sommige spoorden niet zonder en sporen niet met Corona.
Zo reageren ze altijd op mensen.
Het is heel simpel, actie - reactie!
Geen tijd voor downies die een risicogroep vormen.
Anyway ik ga verder. Pompoen schillen, zoutvlees koken en zo.
Bye bye