Breakdown nummer ???

Het is weer zover. Ik verlies mijn verstand weer eens, terwijl het gewoon binnen handbereik is. Omdat ik het al weken weer langzaam zie wegglijden. Wat ben ik voor een idioot? Waarom kan ik niet gewoon eens bezig zijn met wat ik moet doen? Waarom verval ik telkens weer in dezelfde fouten?

Elke keer verdrink ik weer in wat anderen over me denken. Elke keer weer maak ik me druk? En waarom? Wat interesseert hen de mening nou van een onbeduidend iemand die klaarblijkelijk naar hun mening niet spoort.

Het doet zo verdomme pijn. Het wachten. Het doen alsof. Het zijn. Het doet zo pijn om je eenzaam te voelen, terwijl je dat niet bent of zou mogen zijn. En niet de woorden kunnen vinden, om het uit te leggen. Om in je eentje te huilen, want je kan het niet bij een ander kwijt. Ik zit vast. Zo vast. En ik ben het zo zat.
11 mrt 2006 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van papilion
papilion, vrouw, 40 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende