Negeer het maar.

Soms vraag ik me nog steeds af wat ik doe en waarom. Het blijft een verwarrende kwestie, zeker als je je er zo mee bezig blijft houden. Je zou haast denken, dat ik er dan gewoon mee moet stoppen, maar op een een of andere manier wil me dat nog steeds niet lukken. Maar goed. Ik denk dat meerdere mensen dat probleem wel ervaren. Weten wat goed voor ze is, maar het toch niet doen.

Ik weet niet eens of ik wel compleet juist kan uitdrukken hoe ik me voel. Ik heb altijd het idee al gehad dat ik niet bepaald genuanceerd ben, noch erg duidelijk in mijn intenties. Als je me leert kennen, dan weten de meeste wel waar ik het over heb, aangezien ik vrij doorzichtig ben in mijn nonverbale houding. Of tenminste dat is me verteld. Maar zo reageren op andere mensen of emails sturen of zelfs aan de telefoon lijk ik anders.

Ook ben ik meerdere malen van een monotone stem beschuldigd. Ik weet dat het redelijk waar is, maar toch kwetst het me in een zekere zin. Ik wil interessant zijn en overkomen. Ik wil iemand zijn die je wil kennen. En hoe onmogelijk het ook is en ik het aan de ene kant niet wil, wil ik aan de andere kant wel dat iedereen me aardig vind.

Ik wil niet op een verjaardag staan met mijn hoofd omhoog gepleisterd, om iedereen maar te laten zien dat ik het wel allemaal goed voor elkaar heb en ondertussen verteerd worden door een nieuwe golf van misplaatste schaamte en schuld. Ik wil niet op een verjaardag staan om volledig genegeerd worden. Maar uiteindelijk is het mijn eigen schuld.

Zo'n sociaal geëngageerd persoon wil ik zijn, die je regelmatig belt en die ook interesse in iemand toont. Hoewel ik de interesse best heb, mis ik de rest wel. Ik bel niet regelmatig op. Kom geregeld niet opdagen. Als ik al bel, bel ik af. Ik lieg. Het zou toch allemaal makkelijker zijn geweest. Maar goed. Nu iedereen schijnt te denken dat ik een egotripper ben, maakt het toch niet meer uit. Dan kan ik er net zo goed maar wat van maken. Hoe tegendraads het ook mag klinken.

Maar goed, wederom een niet-interessant gewauwelstukje van mij.

Negeer het maar.