Dat e

En nu zit ik op zijn bed. Hij gaat liggen. Links. Ik heb behalve mijn ondergoed alleen een veel te groot overhemd aan. Hij kijkt net iets te lang. Hij vraagt iets en hij kijkt, hij kijkt nog steeds. Ik maak een grapje, vertel iets van mij en even besef ik dat hij mij nog helemaal niet kent. Ik zou van alles kunnen zeggen. Nu ben ik nog mysterieus. Ik weet dat hij, als de situatie anders zou zijn, zijn arm om mij heen zou slaan en mij naar zich toe zou trekken en ik zou niet zeggen goh wat raar wat doe je nou maar ik zou mijn buik tegen de zijne en mijn hoofd bij zijn hals en ik zou niet huilen maar hem heel hard vasthouden zoals ik steeds, al de hele tijd, al heel veel keer had willen doen. Ik beweeg een beetje naar links, laat mijn benen een beetje open vallen en rek mij uit.

Hij legt zijn handen onder zijn hoofd en buigt naar mij toe. Houd mij nou vast sleur mij nou mee raak mij nou aan, ik ben zo koud denk ik, terwijl ik zo zacht ben en zo lief en ik zou je zoveel kusjes geven, zoveel je gelooft 't niet. Maar hij doet niets en het kan niet, hij doet niets en ik durf niet veel meer dan verleidelijk en mooi naast hem te zitten op zijn bed. En ik weet wel, hij en ik dat hoort niet echt en ik wil 't ook niet maar vannacht wel, of gewoon 's avonds heel snel, ik hoef niet eens te slapen daarna, ook al zou 't wel fijn zijn nog even dichtbij hem te zijn. Daarna vergeten we alles weer, behalve de kusjes als niemand kijkt, behalve het wachten als niemand blijft, behalve het slapen samen op de bank, doen alsof we de film zo leuk vinden maar eigenlijk gewoon heel graag hij op mijn schouder en mijn arm op de zijne.

Ik leun naar hem toe en leg mijn been iets onder zijn hand op het matras. Hij kijkt naar mij, dan naar zijn hand en hij beweegt deze langzaam richting de binnenkant van mijn dijbeen. Ik lach, alsof hij zonet een grapje maakte en vraag hem wat we gaan doen. Ik sta op en hij ligt nog en ik kijk naar hem en hij kijkt naar mij. Zullen we gaan rennen? Langlaufen dan? Gitaar spelen? Zullen we vechten? Een schat opgraven buiten? En hij kijkt van wat doe je nou, kom terug naar bed want ik wil jou en ik kijk van ja wat wil je nou, dan had je maar eerder en ik ga echt niet weg maar kom we gaan iets doen iets doen iets doen ik wil dat mijn hart sneller gaat kloppen en dat ik dan bij jou ben, dat ik bang ben en dat ik dan bij jou ben, dat we nieuwe mensen ontmoeten en dat ik dan met jou ben, dat je mij ziet dansen en dat ik daarna voor jou ben. Ik wil dat jij ademt wanneer ik adem en ik wil herinneringen maken, duizend nieuwe herinneringen en dat ik dan een stukje van jouw leven ben en jij een beetje van mij.

Wil je dan thee? En iets later maak ik thee voor één. Ik sta in de keuken, een beetje in de weg misschien en hij nu ook en hij raakt mij aan en heel even denk ik ja, dit is mijn zuurstof van vandaag en ook de reden dat ik deze nacht niet slaap. In ieder geval niet thuis.