0510
Het waren juist de laatste dagen dat de walging zo ondraaglijk werd. Ik had niet eerder opgemerkt hoe zij smakte bij 't ontbijt en zo pijnlijk in zichzelf zuchten kon na de kleinst mogelijke inspanning. Ook was het gekras van haar bestek op mijn servies niet om aan te horen en als ik daar dan iets van zei ging ze verder en kreeg ik blikken toegeworpen waardoor ik 's nachts niet slapen kon. Haar lieve gesnurk veranderde in a-ritmische explosies van snot, kwijl en hels gegrom: ik sliep naast een beest in een huis waar ik nooit was geweest. Bovendien zat haar haar nooit meer nonchalant nadat wij elkaar lief lusten konden, in de nachten die bleven. Ik had grauwere ogen en een rauwere stem en de dag werd grijs en toen heb ik het bekend. Dat zij alles is voor mij, maar dat ik niets ben met haar.
Ik heb nog op een afstand staan kijken naar hoe zij in de deuropening zou staan en daarna ben ik weggegaan. Sommige mensen zijn zoveel mooier van veraf.
Minei, vrouw, 15 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende