Eline (twee)

Ik ga niet voor je schrijven maar ik wilde even zeggen hoe en wat en dat ik je best lief vind en dat ik misselijk word als je me iets vraagt en dat ik het warm krijg als je naast me staat. Het is best vervelend weet je dat, het is zo vervelend hoe je zo dichtbij kan zijn en ik zo weinig zeggen kan omdat ik nooit zou en wij nooit zullen: zijn, doen of maken. Omdat ik nietsig ben. Omdat je meer verdient. Omdat je mij niet kende en ik mij niet meer kennen laat. Maar als ik je aanraak gebeurt er iets en als je naar me kijkt en lacht ben ik weg. Het liefste stond ik nog dichter bij jou dan jij bij jezelf en het liefste had ik dat je zag hoe mooi mijn haar zat (voor jou) en hoe zoet ik rook (voor jou) en hoe zacht ik die avond was en die nacht kon zijn. Het liefste had ik mijzelf in jouw armen gestopt voor die twee minuten die mij geoorloofd waren om daarna weer te verdwijnen in het niets dat schrijven heet. Schrijven over jou en over alle dingen die ik liever zou doen dan dat.