Dat rotgeld beheerst ook alles!

Hoewel het geenheel groot, onoverkomelijk probleem is, kunnen Wieb en ik wel wat extra geld gebruiken. Zelf heb ik geen vaste baan, Wieb wel, al jaren , maar hij heeft nou niet direct het hoogste salaris zodat we eigenlijk steeds op onze tellen moeten passen. Dat is best wel eens vervelend; je wilt graag met een gerust gevoel datgene kunnen betalen wat betaald moet worden, zonder je steeds zorgen te hoeven maken.Zodoende zijn we op zoek naar allerlei mogelijkheden om het iets ruimer te krijgen, niet dat we enorme bedragen nodig hebben,maar gewoon genoeg om een beetje leuk te kunnen leven.Maar steeds weer blijkt dat je het van instanties niet moet hebben; ze zeggen dat ze voor de bescherming van de klant allerlei regeltjes hebben ingevoerd, maar het lijkt er meer op dat ze het alleen hebben gedaan om zichzelf te beschermen. Het is gewoon niet leuk meer en waar ik nou zo van baal; Wieb wordt er zo negatief van. Ik heb een paar voorstellen gedaan( okee, dat ene sloeg echt helemaal nergens op en dat zou ik ook nooit doen) maar hij reageerde er zo stug op! Hij zei amper iets, nam een houding aan van "het-ligt-aan-mij"op zo'n manier die dan weer op je gevoel moet werken, het komt mij wat over als gewoon zelfmedelijden. Daar kan ik me wel zo aan ergeren! Ik heb gewoon geen zin in dat negatieve gedoe van hem, op zulke momenten vind ik hem, al begrijp ik zijn somberheid verder wel, gewoon strontvervelend! En als ik dan probeer om de sfeer weer wat beter te maken en begrip te tonen, zit hij er nog als een zoutzak bij en reageert met maar weinig woorden en soms zelfs alleen met zwijgend knikken of hoofdschudden als ik wat zeg.Dan vind ik hem net een humeurige, kleine jongen en vraag ik me af wat ik met hem aan moet. En dan kan ik zeggen wat ik wil, maar het heeft geen zin. En als ik dan eens aandacht geef, zo tussendoor, aan een van onze katten is hij ook wel weer zo dat hij dan zegt van"Ja, de katten zijn liefdevoller dan ik"of iets in die geest.Natuurlijk houd ik wel van Wieb, anders was ik nooit met hem getrouwd, maar dit soort dingen kan ik niet uitstaan! En dat allemaal vanwege dat verrekte rotgeld! Als hij nou maar eens inzag dat voor elk probleem wel een oplossing bestaat; daar geloof ik heilig in, maar op zulke momenten weigert hij dat gewoon van me aan te nemen.Natuurlijk begrijp ik hem wel, maar zo lijkt het wel of dat geld zowat de hele regie over ons leven heeft!Dat moet maar eens afgelopen zijn. Ik ga nu maar naar bed, maar heb eigenlijk niet veel zin om naast een stugge, negatieve man te liggen met een rotgevoel dat me verhindert om lekker in slaap te vallen...Toch houd ik wel van hem, al leek dat hem niet veel te doen, toen ik dat tegen hem zei.