Kaartje
Okee, ik hecht op zich niet zo aan mijn verjaardag en ben niet zo van de verjaardagsvisites, maar het viel me afgelopen maandag wel rauw op mijn dak dat ik van mijn ouders alleen maar een kaartje kreeg en geen telefoontje, zoals anders wel altijd gebeurt.Misschien komt het wel omdat ik zelf al een tijd niet meer gebeld heb. Niet dat er wat aan de hand was; we hebben geen ruzie gehad of zo, maar het kwam er op een of andere manier niet van.En op zich wilde ik wel bellen, maar ik durfde na die lange periode niet goed, omdat ik eigenlijk bang was dat er misschien wat over gezegd zou worden.Ik zit dan weer zo in elkaar dat ik dan een eventuele opmerking als een verwijt zie en daar heb ik dan weer een rotgevoel over.Inderdaad, ik ben geen held en ik begrijp ook wel dat ik het er op deze manier niet eenvoudiger op maak voor mezelf.Eigenlijk voel ik me gewoon schuldig; heb het gevoel dat ik in gebreke ben gebleven en durf vervolgens geen kontakt op te nemen...stom wijf ben ik eigenlijk.
Ik zou willen weten hoe ik dit oplos; ja, door in de toekomst wat vaker kontakt op te nemen, dat in elk geval.Maar wat ik nu met deze situatie doe...Was ik tenminste maar wat minder gauw bang voor opmerkingen en verwijten, dan zou dat al heel mooi zijn. Als ik verwijten krijg zijn ze wel terecht, maar ik ben bang voor het schuldgevoel; dat geeft me het idee dat ik minderwaardig ben. Ik zit ingewikkeld in elkaar, geloof ik. En ik maak het voor anderen en voor mezelf onnodig ingewikkeld, terwijl ik zo graag op goede voet wil staan met anderen. Wat ben ik voor een mens? Een of andere stomme zeikstraal, denk ik soms.Wat ik wel wil is dat dit opgelost word en ik denk ook wel dat dat kan, alleen vind ik het moeilijk om een eerste stap te zetten.
Ik zou willen weten hoe ik dit oplos; ja, door in de toekomst wat vaker kontakt op te nemen, dat in elk geval.Maar wat ik nu met deze situatie doe...Was ik tenminste maar wat minder gauw bang voor opmerkingen en verwijten, dan zou dat al heel mooi zijn. Als ik verwijten krijg zijn ze wel terecht, maar ik ben bang voor het schuldgevoel; dat geeft me het idee dat ik minderwaardig ben. Ik zit ingewikkeld in elkaar, geloof ik. En ik maak het voor anderen en voor mezelf onnodig ingewikkeld, terwijl ik zo graag op goede voet wil staan met anderen. Wat ben ik voor een mens? Een of andere stomme zeikstraal, denk ik soms.Wat ik wel wil is dat dit opgelost word en ik denk ook wel dat dat kan, alleen vind ik het moeilijk om een eerste stap te zetten.
24 okt 2009
- meld ongepast verhaal
Schrijver staat geen reacties toe.
- O 24 okt 2009 Kaartje
- O 20 okt 2009 Ik wil...
- O 06 okt 2009 Sorry dat ik zeur ( 1 )
- O 30 sep 2009 Het is weer goed
- O 30 sep 2009 Ik haat dat koele!
- O 29 sep 2009 Dat rotgeld beheerst ook alles!
- O 29 sep 2009 Toch was het leuk...
- O 26 sep 2009 Schoonzus ( 1 )
- O 24 sep 2009 Brief
- O 24 sep 2009 Hoop op een mooie dag
- O 22 sep 2009 Wat ben ik voor een onzeker geval
- O 16 sep 2009 Kan het niet wat minder ingewikkeld?
- O 15 sep 2009 Prinsjesdag
- O 11 sep 2009 Rotmaatschappij ( 1 )
- O 10 sep 2009 Verkennen ( 2 )