Sorry dat ik zeur
"Als ik groot ben,"dacht ik vroeger"ben ik nergens meer bang voor! Dan ben ik volwassen en tel ik even goed mee als andere grote mensen." Er was namelijk wel het nodige waar ik als kind bang voor was;het engste vond ik boze volwassenen, die, hoe je je best ook deed, altijd wel wat op je aan te merken hadden en je het gevoel gaven dat je niet deugde.Zoals bijvoorbeeld die zwemlerares bij het eerste bad. Ik had m'n dag niet en ze ging tegen me te keer op een manier waarop onmiddelijk een flinke afkeer van zwemlessen ontstond.En ja, iets terugzeggen, dat kon ik maar beter niet proberen want dan was het helemaal donderen, dat begrijp je. Maar als ik volwassen zou zijn konden andere volwassenen mij niks meer maken, dan zou ik ze wel vertellen wat ik van hun houding vond. En als ik volwassen was zouden ze me anders behandelen dan ze nu deden, meer als iemand die meetelt, dacht ik.
Intussen ben ik volwassen, maar het valt me, eerlijk gezegd, vies tegen.Mensen hebben zo gauw een oordeel klaar, onderschatten je, trekken konklusies die nergens op gebasseerd zijn en geloof me, dat doet best zeer.Iedereen heeft waarde, ik weet het, maar de maatschappij -kom ik weer aankakken met dat stomme stokpaard van me- weigert dat in te zien.Ongelooflijk dom! Er is nog nooit iemand geboren zonder mogelijkheden, hooguit mensen die er met de pet naar gooiden of verkeerde keuzes maakten, maar zelfs voor zulke mensen zijn er nog kansen en mogelijkheden. Alleen meent de maatschappij iedereen op allerlei kleinigheden af te moeten rekenen.En dan maakt het niet uit of het om een strafblad, een handicap of wat dan ook gaat, ze is spijkerhard!Ze wil alleen maar geld, macht en aanzien. Ze is respektloos en kan niet iedereen in zijn/haar waarde laten.Het is ook niet zo gek dat er zoveel mensen zijn die het niet meer zien zitten.Ik word er wel eens moedeloos van, maar ik denk niet dat ik daar de enige in ben.En weet je, ik weet dat er genoeg in het leven is om van te kunnen genieten en om blij mee te zijn, maar de zorgen op de achtergrond, waar we zoveel mogelijhk aan proberen te doen, zeuren maar door.Gelukkig geloof ik en ik bid er ook vaak over, maar het is net of ik voor een deur sta, die stevig op slot zit.Nou weet ik dat het een kwestie van doorgaan is, maar ja, ik heb natuurlijk het liefst meteen een pasklaar antwoord, wachten duurt al gauw te lang, zeker voor een ongeduldig type als ik. Toch ga ik maar door, eens moet die oplossing er toch wel komen. Ik wil nou eindelijk wel eens iets positiefs, eigenlijk schaam ik me voor de angsten, de zorgen en de moedeloosheid. Ik wil er liefst ook niemand mee lstig vallen, want wil niet als negatief gezien worden. Sorry dat ik zeur, maar ik wilde het gewoon even kwijt.
Intussen ben ik volwassen, maar het valt me, eerlijk gezegd, vies tegen.Mensen hebben zo gauw een oordeel klaar, onderschatten je, trekken konklusies die nergens op gebasseerd zijn en geloof me, dat doet best zeer.Iedereen heeft waarde, ik weet het, maar de maatschappij -kom ik weer aankakken met dat stomme stokpaard van me- weigert dat in te zien.Ongelooflijk dom! Er is nog nooit iemand geboren zonder mogelijkheden, hooguit mensen die er met de pet naar gooiden of verkeerde keuzes maakten, maar zelfs voor zulke mensen zijn er nog kansen en mogelijkheden. Alleen meent de maatschappij iedereen op allerlei kleinigheden af te moeten rekenen.En dan maakt het niet uit of het om een strafblad, een handicap of wat dan ook gaat, ze is spijkerhard!Ze wil alleen maar geld, macht en aanzien. Ze is respektloos en kan niet iedereen in zijn/haar waarde laten.Het is ook niet zo gek dat er zoveel mensen zijn die het niet meer zien zitten.Ik word er wel eens moedeloos van, maar ik denk niet dat ik daar de enige in ben.En weet je, ik weet dat er genoeg in het leven is om van te kunnen genieten en om blij mee te zijn, maar de zorgen op de achtergrond, waar we zoveel mogelijhk aan proberen te doen, zeuren maar door.Gelukkig geloof ik en ik bid er ook vaak over, maar het is net of ik voor een deur sta, die stevig op slot zit.Nou weet ik dat het een kwestie van doorgaan is, maar ja, ik heb natuurlijk het liefst meteen een pasklaar antwoord, wachten duurt al gauw te lang, zeker voor een ongeduldig type als ik. Toch ga ik maar door, eens moet die oplossing er toch wel komen. Ik wil nou eindelijk wel eens iets positiefs, eigenlijk schaam ik me voor de angsten, de zorgen en de moedeloosheid. Ik wil er liefst ook niemand mee lstig vallen, want wil niet als negatief gezien worden. Sorry dat ik zeur, maar ik wilde het gewoon even kwijt.
06 okt 2009
- meld ongepast verhaal
-
Dying Soul (opgeheven op 11-10-2010)
dinsdag 06 oktober 2009 15:45
Ik heb eens even een paar vehalen van je gelezen.. Het is klote dat niet altijd alles meezit en inderdaad.. De maatschappij is tegenwoordig kei en keihard geworden.. Toch zijn er ook meer dan genoeg positieve dingen te vinden in het leven.. Daar moet ookwel eens aan gedacht worden, echter wordt dat nogal eens vergeten door de negatieve stromingen..
Betreft die vent van jou, kan ik je maar een advies geven... Dat constante *zelfmedelijden* van hem zou ik ook van gaan kotsen naar verloop van tijd.
Het klinkt misschien lomp dat ik het zo ga brengen maar ik ben liever recht uit...
Ik denk dat het voor hem het beste wordt als die eens een keer "gebroken" wordt.. Alles wat jij zegt schijnt ie met een koel doodzwijgen af te doen alsof het niets is.. Zwaardere gevoelens als"heeft het zo nog wel zin tussen ons" bijvoorbeeld zouden hem eens wakker moeten maken.. Dat gesop in zichzelf is zowel voor jou als voor hem niet geoed.. Laat dat zelfmedelijden maar eens een keer flink voorbij spelen en geef hem daar otaal geen aandacht in... Door er op in te gaan en te reageren blijft het voor hem blijkbaar werken...
Het is toch geen klein kind meer?
*nogmaals excuses voor de lomp/directheid, maar anders kan ik het niet uitleggen*
Dying Soul
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 24 okt 2009 Kaartje
- O 20 okt 2009 Ik wil...
- O 06 okt 2009 Sorry dat ik zeur ( 1 )
- O 30 sep 2009 Het is weer goed
- O 30 sep 2009 Ik haat dat koele!
- O 29 sep 2009 Dat rotgeld beheerst ook alles!
- O 29 sep 2009 Toch was het leuk...
- O 26 sep 2009 Schoonzus ( 1 )
- O 24 sep 2009 Brief
- O 24 sep 2009 Hoop op een mooie dag
- O 22 sep 2009 Wat ben ik voor een onzeker geval
- O 16 sep 2009 Kan het niet wat minder ingewikkeld?
- O 15 sep 2009 Prinsjesdag
- O 11 sep 2009 Rotmaatschappij ( 1 )
- O 10 sep 2009 Verkennen ( 2 )