de nutteloosheid van het bestaan

alles is nutteloos
het feit dat ik dit typ is nutteloos
dat ik me tijd verdoe aan het uiten van nutteloze gevoelens
alles is nutteloos
en toch
doen we het
we doen alles
ademen
eten
houden van
leiden
tevergeefs, geluk proberen te vinden.
de mens zoek heel zen leven naar liefde
onvoorwaardelijk weliswaar
als dat al kan in the first place
liefde liefde liefde
waarom
zoeken we naar hetgeen die ons het meeste pijn doet
ja
omdat het jammergenoeg ook hetgeene is
die ons het meeste geluk brengt
geluk
kan simpelweg
bijna nooit uit jezelf komen
hoe pijnlijk dit ook mag zijn
het lukt mensen amper om gelukkig te zijn met zichzelf
en weetje waarom
omdat geluk iets is dat je deelt
je deelt het met anderen
het is zo groots
dat je het niet voor jezelf kan bewaren
ofzo
en alles is nutteloos
ook geluk
want elk hoogtepunt
kent ook een dieptepunt
what comes up
mus come down
at some stage
en zo spelen we dit spel
ons hele leven lang
op zoek
naar iets die dan verdwijnt
en weer gaan we zoeken
het leven is een grote hide and seek spel
als he het vindt, moet je het nog bij je kunnen houden ook
en uiteindelijk
gaat alles toch verloren
en is alles tevergeefs
en ik weet ook wel
dat het wel de moeite is
dat sommige mensen het echt waard zijn
om even bij te zijn
zelfsal weet je dat je ze verliest in the end
alleen zijn deze mensen zeldzaam
en moeten ze nog eens hetzelfde van jou denken ook
dit is toch een onmogelijke taak -_-
en zoals julia haar moeder het zegt
het leven is net een coupe van een trein
je zit in je eigen wagon
en daar komen gedurende je leven mensen bijzitten
velen stappen op een bepaald punt af
sommige blijven je hele leven bij je
alleen zijn die personen weer zelden daar
en jij moet maar iets van je leven maken
in die wagon
helemaal alleen
vol voorbijhangers
die naar je staren
een wagon met 1 persoon
waarmee je die zo graag wilt delen
hetzelfde levenspad volgend
ipv elkaar wegen te kruisen
op 1 pad lopen
dezelfde cirkel bewandelen
maar uiteindelijk
scheiden de wegen zich opnieuw

moeder en kind zitten in dezelfde wagon
ze wandelen hetzelfde pad
maar er komt een tijd
dat moeders pad eindigt
en dat het kind zen eigen pad op moet
een eigen wagon moet kiezen
en moeder achterlaten
dood
om zelf verder te wandelen
zonder nut
want alles is nutteloos
mensen gaan dood
de goede aaltijd eerst
alcogolieker maken zichzelf kapot
maar de goede mensen sterven eerst
gewoon daarom
laten we maar hopen dat ik een slecht mens ben ofzo
om lang te leven
of een goede
omdat het leven toch nutteloos is
want alleen
zit ik voor aaltijd
in men wagon
alleen op men pad
en ja er steken wel mensen voorbij
die af en toe interesse tonen
die een babbeltje slaan
en dan weer weggaan
maar
er is werkelijk niemand
waar ik dingen me kan delen
die hetzelfde pad bewandelt als ik
die bij me wilt blijven zitten
1 wagon delen
om zo
geluk te vinden
in elkaar
en in de nutteloosheid
die dan toch zo zinvol lijkt
van elkaars bestaan
11 nov 2008 - bewerkt op 11 nov 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van pinkbot
pinkbot, vrouw, 36 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende