De val
Het is een eeuwenoude vraag. Als een boom valt in het bos, en er is niemand aanwezig, maakt de boom dan geluid? Maar hoe zit het dan als ik val, alleen, maak ik dan geluid? Of verbeeld ik mij dat slechts? En als de boom blijft staan en niemand ziet of hoort hem, bestaat hij dan? Als er niemand is die mij hoort of ziet, besta ik dan überhaupt? Is de persoon die ik denk te zijn niet slechts een hallucinatie van mijn eigen onderbewustzijn? Of nog erger, ben ik niet slechts een bijrol in het leven van anderen, zonder ooit een hoofdrol te spelen, zonder ooit te bestaan buiten het toneel? Als je een ervaring niet kunt delen, wat betekent dat voor die ervaring? Bestaat die ervaring dan nog wel buiten je eigen fantasie?
Identiteit is een moeilijk iets. Er zijn mensen die weten of denken te weten wie ze zijn, en er zijn mensen die zich niet bezighouden met zulke vragen. Er zijn mensen die afmeten wie ze zijn aan wat ze doen en bereiken, en er zijn mensen zoals ik, die slechts trachten te achterhalen wie ze zijn door te kijken naar de rol die ze spelen in het toneelstuk van andermans leven. Maar als je zo naar buiten leeft, als je zozeer je eigen identiteit zoekt in anderen, en je verhouding tot anderen, besta je dan nog wel zonder anderen? Is er dan binnenin je nog iets dat de kern van jou voorstelt? Of ben je slechts een lege huls die van buitenaf iets voorstelt, maar van binnen niets?
Het is een diepe val als de aandacht van buiten wegvalt. Als je teruggeworpen wordt op jezelf, en je blijkt niet te bestaan. Ik ben niets dan een vermolmde boom die valt in het eenzaamste bos op aarde. En ik bid dat iemand mij mag horen, en mij overeind mag helpen. Want op dit moment val ik alleen maar dieper en dieper, tot er niets meer van mij rest dan een herinnering.
Wolfe Tone, man, 39 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende