De waarheid
Het is nu ongeveer...drie en een half jaar geleden dat ik je niet meer gesproken heb. En ik heb een lange tijd niet aan je gedacht. Ik dacht dat ik verder gegaan was en alles achter me had gelaten. Maar nu al die woede tegenover jou weg is, hou ik diep van binnen nog steeds van je. Je bent weer opgedoken in mijn dromen. En ik denk bijna iedere dag wel aan je. Ik weet dat het nooit meer iets kan worden. Maar soms verlang ik weer naar je?? Ik mis je blauwe ogen.... en het gevoel wat ik had op de goede momenten. Ik was trots om jou vriendin te zijn. Als wij zoende dan.... was er een energie in de lucht. Ik denk dat jij, niet meer aan mij denkt. En dat geen van beide ooit contact op zou nemen. Maar waarom blijf ik dan vasthouden? Waarom denk ik aan je als ik keuzes moet maken in mijn leven? En waarom duik je dan ongewenst op in mijn dromen?
Ondine, vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende