Deprimerendheid

Zwaarmoedigheid overheerst mijn week.. Ik ben een en al melancholiek bezig. Gisteren was Hetty langsgeweest. Ik vind het prettig als ze langskomt, want als ze er dan is.. Voel ik me altijd weer een beetje beter. Samen gaan we de klotezooi aan die ons leven heet met een paar flessen Canei en levenslessen te ontrafelen.

Het is eigenlijk bijna jammer dat we die Canei drinken, want vaak is datgene wat we allemaal zeggen best relevant en kloppend. Soms nog heel diepzinnig ook. Het is alleen vaak de volgende ochtend vergeten, als we wakker worden met koppijn.. Nou ja, ik werd wakker met koppijn.

'Just like I predicted
I will sink before I swim
`cause these are the waters that I`m in.' - Lucie Silvas - What you're made of.


Ik ben de laatste dagen er niet helemaal bij met mijn hoofd. Het is alsof de depressie langzaam maar zeker weer mijn hele lijf overneemt en die dromen werken er ook niet bij. Ik kan moeilijk Luc 's nachts uit zijn bed halen, omdat ik een knuffel wil of een luisterend oor.

En dan is het leuk om samen met Hetty te zitten. Filosoferen over hoe het leven in elkaar zit en ondertussen wel lol hebben over wat we doen.

Zo hadden we op een gegeven moment het over het vinden van een doel in ons leven en over het feit dat elk mens zich eenzaam voelt, omdat iedereen het in een zekere zin alleen moet doen. Je hebt steun van anderen, maar tot een zekere hoogte.. Je moet altijd alles alleen doen. En als je niet weet war je moet beginnen, dan kan je je heel eenzaam voelen.

De wereld is klein, maar te groot voor mij
10 jun 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van papilion
papilion, vrouw, 40 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende