Dickensiaans kerstfeest...

ave,

als men aan kerst denkt, denkt men vaak aan de vervlogen victoriaanse tijden,
met besneeuwde knusse huisjes vol gedecoreerd met dennentakken,
kaarsjes ,glinsterde glazenballen,glanzende slingers en grote strikken...
huizen die geuren naar lekkernijen en knapperde haarden...
vrolijke heren met uitbundig felgekleurde kledij met hoge hoeden op,
die tegen elkaar merry christmás roepen, met op de achtergrond een zingend koor...
om zo maar kort een sfeer te scheppen...

dat beeld is echter Dickensiaans en niet zo zeer Victoriaans...
Het ''Engelse'' kerstfeest was op sterven na dood in de 18e eeuw

De industriële revolutie in de victoriaanse tijd bracht enorme veranderingen teweeg,
Vanuit Engeland verspreidden nieuwe productievormen zich langzaam,
en werk, geld en economie werden steeds belangrijker...
Er was geen plaats meer voor feestdagen en tradities...

Ook vonden protestanten dat het feest te katholiek was en deden het in de ban...
Dat een christelijke stroming een christelijk feest kan verbieden,
klinkt wellicht voor onze oren best een beetje vreemd....
Maar u moet het zo zien, het feest die op katholieke wijze werd gevierd,
was volgens de brave protestanten veel te heidens...

bovendien hadden de puriteinen ook een probleem mee
met de manier waarop de mensen eenmaal buiten de kerk feestvierden...
Veel feesten vonden plaats op straat, met veel drank, eten, zang en dans,
én dronkenschap en andere liederlijkheden...
Daar waren de strenge vrome protestanten dus beslist geen fan van...
Het vieren van Kerstmis was daarmee lange tijd een bron van felle discussie...

maar dan komt de grote vraag ,waarom associëren we de kerstfeest met de victoriaanse tijd,
terwijl het feest toen bijna was afgeschaft...

heel simpel...
Koningin Victoria zette een stap richting een trend...
''een kerstfeest gezellig binnenshuis...''

want dat was een mooi alternatief voor de drinkgelagen waaruit het kerstfeest daarvoor vooral bestond...
bovendien paste de gezinsidylle van het kerstfeest goed bij haar normen en waarden ...

maar terwijl koningen Victoria een trend zette,
was de heer Dickens juist,
gewapend met zijn pen, in zijn geval inderdaad machtiger dan een zwaard,
degene die de ''kerstsfeer'' echt deed leven in de harten van de mensen...

en de typische opgeroepen kerstgevoelens van deze activist die sociale hervormingen propageerde,
leven voort in de idyllische victoriaanse kerst die nog steeds een toonbeeld is van een echt kerstfeest ...

Iedereen kent namelijk wel het verhaal van den heer Dickens,
over de vrekkige en meedogenloze zakenman Scrooge,
die op kerstavond door drie geesten tot inkeer wordt gebracht en voortaan als gulle gever door het leven gaat...

Hoe mooi wil je de kerstgedachte verteld hebben? Geen wonder dat A Christmas Carol (1843) van Charles Dickens in talloze hervertellingen en bewerkingen voor toneel,
witte doek en radio (hoorspel) voortleeft.
'A Christmas Carol dankt zijn blijvende aantrekkingskracht aan enkele universele waarden, zoals de overwinning van het goede, menselijkheid, maar ook aan het knusse beeld van het kerstfeest...
(een leuk weetjes, deze werk is door de beste heer geschreven , enkel om een schuld af te betalen,
dus de heer Dickens heeft met DE KERSTGEVOEL een schuld afbetaald)

Wat hierdoor ondergesneeuwd is geraakt, is dat Dickens niet alleen een gezellig kerstverhaal schreef,
maar juist sociale hervormingen propageerde...
met nadruk op de omstandigheden in armenhuizen, scholen en gevangenissen hadden zijn voornaamste aandacht, evenals het lot van vrouwen en ex-militairen...

naast schrijven struinde de victoriaanse romancier 's avonds de Londense straten af met zijnzijn wandelstok.
Hij tikte er als een inspecteur mee op deuren van armenhuizen en zwaaide er dreigend mee in de richting van bobby's die zich onredelijk gedroegen tegenover verschoppelingen...

men kan echt de heer Dickens ]zien,als activistische schrijver of juist schrijvende activist...
en die typische kerstgevoel van victoriaanse tijd is eigenlijk Dickensiaans ...



faithfully yours
The TeaRat