die ene brief voor hem

Voor degene die mn verhalen volgen vanaf het begin, ik wil vandaag even iets kwijt over mn ex vriendje. omdat ik er vandaag weer een beetje mee in de knoop zat, nadat ik mijn verhalen op MD over hem gelezen heb, ben ik opzoek gegaan naar een brief die ik geschreven heb naar hem, maar nooit gegeven heb. het was toen voor de eerste keer uit. Het doet me pijn om dit te lezen..


Gewoon omdat ik nog een paar dingen kwijt wil..

Afgelopen maandag heb ik je voor het laatst aan de telefoon gehad. Niet echt een van de leukste momenten uit me leven. Voelde me echt beroerd. Je had me op msn gezegd dat je dacht dat het écht over was. Natuurlijk.. dat voel je wel even. Vrijdag.. dat was die dag, soms zoek ik de schuld bij mezelf, maar achteraf. Dit gesprek was sowieso wel gekomen ooit. Vroeg of laat. En ja, het ging ook niet meer. Ik heb genoeg nagedacht om dat nu te kunnen zeggen. Die dag daarna, zaterdag dus, heb ik me ook hartstikke kut gevoeld om het zo maar even te zeggen. Daarom was ik ook heel erg blij dat we normaal hadden kunnen praten met elkaar. Maar al snel wist ik dat dat gevoel toch niet zou blijven. Vol met zelfvertrouwen en hoop dat het goed zou komen ben ik gaan slapen die avond. Ja.. en toen de daarop volgende dagen dat je niet meer bij me was, dat ik je niet meer sprak. Dat ik zo’n beetje de hele dag huilde. Gelukkig kon ik maandag weer naar school en heb ik heel veel met Lotte gepraat de afgelopen 4 dagen. Tientallen mensen zijn er deze week geweest die aan me gevraagd hebben wat er is gebeurt tussen ons. Op het laatst word je er helemaal gek van, het is goed bedoeld en ik hoor ook heel veel mensen dat ze er voor me zijn enzo, maar er is maar 1 iemand die ik deze week nodig heb gehad. Heb zo hard me best gedaan om op afstand te blijven, geen contact te zoeken. En het is me gelukt, dankzij me vrienden. Waarvan ik niet eens meer wist dat ik die had. Maar op momenten als deze kom je erachter dat er genoeg mensen klaarstaan voor je, en die je willen helpen. Dat zal jij vast ook wel gemerkt hebben maar op een andere manier omdat meisjes er onderling natuurlijk anders mee om gaan denk ik.. Vandaag was er heerlijk weer, ben lekker de stad in de geweest met L. C. en E. Heerlijk in de zon gezeten maar in me achterhoofd houd het me bezig. Kleine dingen die me aan jou doen denken. Een beweging, een zin, een woord, een lied.. Bella. Maar dan fiets ik naar huis en ga ik in de zon zitten met muziek op. En dan begint het weer, het eindeloze dilemma in m’n hoofd. Pff.. Wat een onzin dit, hiermee krijg ik je niet terug.. Dat weet ik. Maar ik wil dat je dit gewoon allemaal goed weet. En het belangrijkste, ik wil dat je weet dat ik van je hou. Misschien heb ik het niet zo vaak gezegd maar me maag heeft overuren gemaakt afgelopen 5 maanden met jou. Nog nooit zo verliefd geweest op een jongen. Jij wás het voor me.

Jammer dat dat nu voorbij is..

We zouden nog zoveel doen samen. De vakanties, het strand, zonsondergang, de duinen, uitgaan, ons weer kapot zuipen samen, onze verjaardagen, samen in slaap vallen.
Maar ik denk dat het bij dromen blijft.

Nu moet ik natuurlijk ook alle dingen opnoemen die we samen hebben gedaan. Disneyland, schaatsen, bioscoop, shoppen en ga nog maar even zo door.
Ik zou het verschrikkelijk vinden om het hierbij te laten, maar dat is zo gegaan afgelopen vrijdag. Ik hoop dat je heel erg goed nadenkt.
En wat er ook gebeurt, je bent altijd bij me. In me gedachtes en zeker in me hart.