Dit was niet mijn dag..

Laat ik beginnen met iets positiefs. Ik vind het namelijk fijn dat jullie reageren op mijn dagboek! Bedankt daarvoor !

Voor de rest ging het vandaag niet zo lekker. Ik ben oprecht blij dat ik deze dag heb 'overleefd'. Nu kan ik natuurlijk zeggen: 'goh, stel je niet zo aan.' of 'zo erg was het ook weer niet.' maar ik ga even realistisch zijn en tegen mezelf zeggen: ik vond het een rotdag en dat mag ik vinden. Ik had nog best wel een goede nacht, maar kon weer niet echt in slaap komen. Dat heb ik wel vaker, dus eigenlijk is dit niet heel bijzonder. Vandaag was ik weer vrij en ik had in gedachte om de hele dag in de bibliotheek te zitten om te leren. Hier is helaas echt helemaal niets van terecht gekomen.

De hele dag heb ik niets gedaan en het doet me echt niet goed. Ik voel me zo stom. Ik had twee dagen vrij en heb letterlijk niets uitgevoerd. Het enige wat ik wel heb gedaan is muziek geluisterd zodat ik me nog slechter ging voelen. Telkens als ik tegen mezelf zei 'Goh, en nu ga je wat doen.' kon ik nergens de energie of motivatie vandaan halen. Ik weet niet wat het is, maar ik heb de hele tijd zo'n raar gevoel dat ik niet beschrijven kan. Ik wil het zo graag goed doen voor iedereen, maar het lijkt allemaal te mislukken. Ik hoop zo, zo erg dat het morgen beter gaat, dat ik er bijna bang voor word.

Uiteindelijk ben ik tijdens de lunch een rondje buiten gaan lopen. Hier was ik nog best wel trots op (yeey!). Het rondje lopen deed me eigenlijk wel goed en de zon scheen, wat fijn was. Er is nog best wel een mooi wandelgebied waar ik woon, dus had ik daar gebruik van gemaakt. Eenmaal terug thuis voelde ik me wel weer wat beter, maar dan verdwijnt zo snel weer.

Mijn stiefvader maakte ook nog eens een opmerking wat ik heel naar vond. Ik heb vorig jaar mijn jaar op de universiteit 'verkloot' zoals het hele gezin me altijd verteld. Hij vertelde me ineens dat het hem niet meer interesseert wat ik doe dit jaar en dat ik wel weer een niveau omlaag kon, want het boeide hem niet meer. Ik voel me altijd al super gewenst in het huis (sarcasme) en dit maakte het nog erger. Mijn moeder moest er nota bene nog om lachen ook. Ik kon wel janken.

Nu zit ik toch maar aan mijn leerwerk (aka hier een verhaal schrijven..) en probeeer ik alles maar weer op een rijtje te krijgen..

Ondanks vandaag niet echt soepel verliep, wil ik nog wel eventjes drie positieve punten benoemen.
1. Rondje lopen buiten
2. Gepraat met een vriend die in Australië zit en die ik graag nog wilde spreken
3. Mijn kamer een beetje opgeruimd, ook al was het niet echt leuk, maar moet wat verzinnen.

Ik hoop dat morgen wat beter is, maar voor nu een fijne avond