drie koningen en sneeuw

Op 6 januarie is het drie koningen. Dat weet iedereen. Maar hier op La Palma wordt dit wat anders gevierd dan alleen maar langs de deuren gaan van om snoep zingende kinderen. Hier zijn het de drie koningen die de kadootjes aan de kinderen geven. Dus geen kerstman en geen sinterklaas, die moet natuurlijk uitrusten van al dat gesjouw in nederland. De drie koningen worden op zaterdag nacht uit de haven opgehaald met een fanfare. Deze drumfanfare loopt eerst de gehele stad door om iedereen mee te nemen naar de haven. Vanaf daar begint de stoet. Een optocht begeleid de drie koningen naar de stal (grot) waar het kindje jesus in de kribbe ligdt. Tijdens deze optocht word er veel gestrooit met snoep, slingers en confetti. An het eind van de toch wordt het kerst verhaal opgevoerd. Dit gebeurd in een grot aan de rand van de stad. Wij wisten dit niet en zijn dus naar huis gegaan na de optocht. Gelukkig is de grot vanuit ons appartement te zien en konden we het gehele spel horen. Was toch in het spaans dus verstaan konden we het toch niet. Met mijn verrekijker heb ik het geheel ook goed kunnen bekijken. Aan het eind werd er net als bij alles hier vuurwerk afgestoken. Wij dus met zijn allen voor het raam dit pracht aanschouwd. Natuurlijk is dit alles ook op silicium opgenomen.
De volgende dag krijgen de kinderen dan hun kadootjes en gaan de drie koningen weer. Dat is wel wat anders dan in nederland waar we 3 weken lang worden geteisterd met sinterklaas reclame en zeurende kinderen die elke avond hun schoen zetten. Natuurlijk hebben Celes en ik samen dit festijn van de drie koningen ook uit geprobeerd en kadootjes voor elkaar gekocht. Was heel leuk.
Dat zelfde weekend had het ook gesneeuwd op de berg. Jawel al dat lange wachten en jaloers kijken naar de witte top van tenerife was eindelijk afgelopen. Op de webcam van de mercator (http://www.mercator.iac.es/Webcam/) was te zien hoe wit het was. En gelukkig mocht ik op maandag naar boven toe. I zag de sneeuwballen gevechte al in mijn hoofd rondspoken. Ook hoe de eerste sneeuwbal mijn supervisor in het gezicht raakte. Maar ik dacht laat ik dat maar niet doen aangezien hij nog een raport over mij moet maken. En we konden net zo goed opschieten met elkaar. Zondag vroeg naar bed want op maandag vroeg uit de veren. Om 6:30 stond ik al naast mijn bed en om 7:45 aan de avenu de Maritime. Het was zeer mistig die ochtend, ik kon de overkant van de straat niet zien. Toen Maarten kwam vertelde hij mij dat dat geen mist was maar zanbd uit de Sahara wat op komt waaien genaamt Camilla. A vandaar die vieze smaak in mijn mond. Later die dag vertelde Simon (mijn supervisor) dat in Gran Canaria de lucht oranje gekleurd was door de camilla. Ik had wel gezien dat Gran Canaria en Vuerte Venture volledig ondergespoeld waren door de zware regenval maar de oranje lucht had ik nog niet gezien. (Ach het weer zit hier niet echt mee op deze subtropische eilenden) Maar wij op weg naar boven. Dit keer eens in een gewone toyota corrola. Onderweg werden we via de radio gewaarschuwd voor ijs op de weg. Dat vond ik niet zo fijne gedachte gezien de afgronden. Maar boven aan gekomen viel het wel mee. Het was zeker glad maar we konden er gewoon door. Jammer genoeg was het sneeuw wel al grotendeels gesmolten, of in ijs veranderd. Maar ier en daar waren nog wel witte vlaktes te zien. Helaas smolten deze wel weg in de loop van de dag. Als eerste ging ik natuurlijk mijn lunch bestellen en ff naar beneden naar de resedencia om wat ontbijt te halen wat ik vergeten was die ochtend.. Natuurlijk een 4X4 genomen gezien ik nog nooit in de sneeuw of op ijs had gereden. Ik kwam er meteen achter wat het inhield. Ik drukte het gaspedaal wat zachtjes in. Maar door de kracht van de 4X4 (die nog niet is 4wheel drive stond) begon de auto meteen te slippen en te glijden. Ik dus meteen de rem in gedrukt meteen gevolgdt door de koppeling zodat de auto weer grip kreeg. Even zachtjes adem en nog een keertje proberen. Dit maal lukte het. Na veilig eten gehaald te hebben en wat gespeeld te hebben met de auto op glad ijs ben ik met Simon naar de JKT gegaan. het was eerst al een hele klus om de auto in te komen, nou ja er komen was geen probleem maar het er blijven wel. Voor de INT lag overal ijs, je zette een voet naar buiten en je gleed al uit. Er was ondertussen sterke wind opgedoken. Deze was zo sterk en het ijs zo glad dat we niet eens naar de auto hoefde te lopen. We werden er met een hoge snelheid naar toe geblazen. Het rottige was wel dat meteen na de auto een afgrond was. Stoppen op glad ijs met zo'n sterke wind is niet zo gemakkelijk dan. Zowel ik als Simon hebben maar snel de deur van de auto opengemaakt en vast gegrepen. De deur klapte open en de gedacht " als hij maar niet afbreekt" flitste door mijn hoofd. Gelukkig gebeurde dit niet. Met moeite de auto ingeklommen. Dit maal had Simon de auto in de 4wheeldrive gezet. Maar nog slipte de auto heen en weer. Was wel goed voor mijn zelfvertrouwen dat ik niet de enige was die met de auto heen en weer ging op het ijs. Natuurlijk heb ik die dag hier en daar wat foto's geschoten van het natuurschoon, deze zijn te zien op; ach dat weten jullie nu wel. De volgende dag was het ijs grotendeels weer gesmolten. Alleen bij de INT en de WHT kon je nog leuk slippen.
Op de weg naar beneden zagen we wel wat minder leuks. Een van de schoonmakers van de telescopen was op de weg nar boven van de weg af geraakt. Hij was zo'n 300 m de afgrond in gevallen. De man werkte overdag 8 uur bij de telescopen (en dat op 2500 m) waarvoor hij 1 uur omhoog en 1 uur weer naar beneden moest rijden. s'Nachts had hij nog een baantje in het ziekenhuis. Daardoor slaapte hij weinig en vandaag (gisteren eigenlijk) werd hij gestrafd. Hij heeft het wel overleefd en is met een grote jaap in zijn hoofd naar boven geklommen. Nu ligdt hij in het ziekenhuis bij te komen. Hij heeft echt geluk gehad.