Dunno title

Een zekere vorm van onrust. Ik heb geen game waar ik diep in zit, geen boek waarop ik mij kan focussen als ik moe ben, geen serie die me weet vast te houden. Eigenlijk is werken het enige wat ik met regelmaat en veel plezier doe. Dat is een goed iets, uiteraard, maar ik mis die projecten om me bezig te houden als ik thuis ben.

Eigenlijk hang ik alleen maar voor de TV. Goed, ik heb deze week Leisure Suit Larry uit weten te spelen, maar ook dit valt snel in herhaling en verveling.

Ik ben afgestapt van het naar doel na doel toewerken. Als iets nu gebeurd is het prima, maar ik zoek het zelf niet op. Hoewel ik op werk een project moest doen, waar ik een "yellow belt" certificering voor heb behaald. Natuurlijk heb ik hier werk en energie in gestoken, maar het was niet iets wat ik zelf specifiek op heb gezocht. Toch voelde ik me trotser dan na menig ander project, toen ik dit traject succesvol af wist te ronden. Met die insteek schrijf ik nu ook. Als er iets goeds uitkomt, leuk. Zo niet, even goede vrienden. Hoewel het een druk/noodzaak weghaalt, dwingt het me ook niet om er werkelijk voor te gaan zitten en iets te gaan creëren. Ergens is het een heel nutteloos bestaan.

Laatst zag ik een fragment waarop in werd gegaan op de grootte van het universum en wat er werkelijk bij ons bekend is. Het was een wake-up call dat eigenlijk alles wat we doen op deze aardkloot geen zak uitmaakt. We zijn nog niet eens een speldenprik in het grote plaatje, dus waarom überhaupt iets doen waar je geen zin in hebt en het je leven niet verbeterd? We gaan toch geen verschil maken.

Maar het goede nieuws wat ook wel eens vermeld mag worden is dat het huidige leven mij bevalt. Steeds realiseer ik me dat ik op een fijne plek ben.


-VLH
28 aug 2022 - bewerkt op 04 sep 2022 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van VLH
VLH, man, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende