E-book schrijven
Vannacht heb ik het ongeveer half 5 zien worden. Ik kon niet slapen, was zelfs klaarwakker. De reden was er eentje die ik lang niet meer heb ervaren, een soort oude bekende. Ik kon niet slapen uit enthousiasme. Omdat ik ideeën heb voor mijn blogproject, en niet uitgedacht raakte. Opeens zie ik mijn blogsite als een enorme inkomstenbron, met gigantische potentie.
Terwijl de realiteit natuurlijk is dat die inkomsten nog helemaal niet zo hoog zijn. Maar: de potentie is er. En nog belangrijker: mijn enthousiasme is er eindelijk weer. Gisteren heb ik een groot deel van de dag een cursus gevolgd. Laatst was ik bij een online event en ik heb twee maanden gratis toegang gekregen tot dit online cursusprogramma. Het is van een partij die ik al langer volg en die behalve het betaalde programma, ook veel informatie gratis deelt. Zij vertellen hoe je geld kunt verdienen met een blogsite en de dingen die ze zeggen, herken ik erg in wat ik zelf altijd heb gezegd.
Twee maanden toegang dus en dan wordt het een betaald account. Dus dacht ik gisteren: als ik nu zo veel mogelijk video’s in die twee maanden kijk, hoef ik niet dat enorme bedrag te betalen en kan ik op tijd opzeggen. En het was inspirerend, motiverend.
Zoals ik gisteren ook al schreef, ik had opeens ideeën om meer inkomsten te genereren voor de blogsite. Iets dat volledig binnen mijn vaardigheden past. Namelijk: e-books schrijven over specifieke diersoorten/rassen. Die te koop aanbieden op mijn site. Bezoekers die een artikel hebben gelezen over een bepaald hondenras, worden gewezen op het e-book.
Dit soort dingen op websites zijn niet nieuw. Maar wat ik meestal wel zie, is dat de sites een PDF-bestand van 10 pagina’s al bestempelen als ‘e-book’. En opeens dacht ik: ik heb de mogelijkheden om mijn boek overal beschikbaar te maken. Kobo, Kindle, de grote webshops. Er is zo veel meer mogelijk. En dan werkt iets twee kanten op: bezoekers kunnen je e-book downloaden (is meer inkomen). Mensen die in een grote webwinkel zoeken naar een specifiek boek, kunnen het kopen (of gratis lezen via Kobo) en worden daar weer gewezen op de site (is meer bezoek op de site, en ook… meer inkomen).
En om wat inspiratie op te doen, heb ik vannacht een paar Engelstalige e-books aangeschaft en gelezen (je moet wat als je niet kunt slapen). Over de Australian Shepherd, want tja… dat is een hondenras waar ik wel echt het meeste van weet. Ik heb meteen gezien hoe het niet moet. Deze ‘auteurs’ hebben een paar pagina’s geschreven over het ras. En de rest is allemaal zeer algemeen. Niet specifiek over de Aussie, maar echt dingen over je eerste hond. Vervolgens ontdekte ik dat deze schrijvers een hele rits aan e-books hebben gepubliceerd. Eentje heeft meer dan 440 titels op haar naam. En na het lezen van wat recensies kon ik de conclusie trekken: ieder boek bevat dezelfde inhoud, behalve dan die eerste paar pagina’s. En de naam van het ras is overal in het boek aangepast. Zo kan ik ook 440 boeken schrijven.
Maar, dat is niet wat ik wil. Ik denk wel dat meerdere boeken over verschillende rassen erg kan helpen aan meer inkomen, maar ik wil altijd wel eerlijk blijven. Kost me wat meer werk dan simpel knippen en plakken, maar dan bied je ook echt meerwaarde. En op de lange termijn is dat meer waard. Denk ik dan.
Misschien heb ik het ook wel helemaal fout en is dit juist waarom ik nooit echt megaveel cash verdien. Ik schrijf geen romans waarvan ik weet dat ze kunnen scoren. Ik voer niet constant hetzelfde trucje uit. Ik zoek geen ‘shortcuts’.
Maar, ik wil het dus proberen. Op mijn manier. En meerwaarde bieden. In het ergste geval schrijf ik een e-book dat niet wordt verkocht. En dan kan ik altijd nog de teksten hergebruiken voor de website. En als ik het niet probeer, wordt het sowieso niets.
Het leuke is in ieder geval dat dit nog niet in Nederland wordt gedaan. Ik zie mijn concurrenten het niet doen en er zijn geen Nederlandstalige boeken over de rassen die ik tot nu toe heb opgezocht (en waar ik ook artikelen over heb op mijn site). En als iets nog niet is gedaan, biedt dat in ieder geval mogelijkheden.
De woning is het trouwens niet geworden. Dat is niet geheel een verrassing. Voorlopig blijf ik dus heen en weer kachelen. Maar ik hoef me thuis in ieder geval niet te vervelen wanneer ik alleen zit. Al was dat al nooit het probleem.
Nightdream, vrouw, 39 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende