Eenzame heldin
Ik zie je staan
in je deuropening
zo klein en smal
versper je jezelf
de weg tot ons,
ooit zouden wij
samen verdwijnen
uit ons leven
maar de trein
reed weg zonder
een van ons,
gevlucht in
onze angsten
durfden wij
elkaar niet meer
aan te zien
of aan te raken,
je ogen staan droevig
als je uiteindelijk
zoals elke avond
weer naar binnen stapt
het duister
van je kamer in
waar niemand
ooit nog komt
behalve zij
die je nog
wensen te gebruiken,
en je spreekt nooit
tegen een van ons
zoals je ooit deed
met je vederzachte stem
altijd zo bang
jezelf vrij te geven
van de ketenen
die je jezelf
bij geboorte
opgelegd hebt
als een huwelijk
van rouwkaarten,
de deurpost
slokt je op
als een zelfgeschapen
monster van stilte
dat zich om je
gekromde schouders buigt
als verlepte vleugels
van een vervreemde engel
zo ver van huis
zo ver van ons.
20 aug 2010
- meld ongepast verhaal
-
Infinity21
vrijdag 20 augustus 2010 23:08
Mooi, het raakt me..!
-
susanne
vrijdag 20 augustus 2010 23:41
wauw.
-
Gewoon ik
zaterdag 21 augustus 2010 01:15
Ik wilde hetzelfde zeggen als Infinity. Maar nu lijkt het onorigineel.
Dit exemplaar raakte me echt, en ik weet niet precies waarom. -
kruidje
zondag 22 augustus 2010 12:58
Mooie stukjes weer, altijd fijn als je er weer eens bent!
Dank je
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 30 jan 2011 Piano ( 4 )
- O 30 jan 2011 Voorlopig ( 1 )
- O 19 jan 2011 Wolfe's Whiskies ( 11 )
- O 19 jan 2011 Donshaartjes ( 2 )
- O 17 jan 2011 Ik vergeet niet ( 1 )
- O 16 jan 2011 Te midden ( 6 )
- O 25 dec 2010 Zo'n onbestemd gevoel ( 1 )
- O 09 nov 2010 Jotunheim ( 4 )
- O 04 nov 2010 Een voorspoedige reis
- O 25 okt 2010 Doorgeknipte telefoondraden ( 2 )
- O 18 okt 2010 Proefnotities ( 13 )
- O 18 okt 2010 Mis(t)
- O 09 okt 2010 Mijn woorden verhangen ( 7 )
- O 27 sep 2010 Eeuwige liefde ( 12 )
- O 25 sep 2010 De avondgast (Herfstkomst) ( 2 )