Eerlijk zijn
Je zegt steeds maar weer dat je me niet meer kent,
dat je geen hoogt van me kunt krijgen en dat je wil weten wat ik denk.
Je zegt dat het altijd lijkt alsof ik dingen achter houd, dat het lijkt alsof ik heel diep nadenk over alles,
maar dat je nooit iets uit me krijgt en van mijn gezicht niks af te lezen valt.
Maar...als ik zeg dat ik niets te melden heb dan is dat meestal de waarheid.
Ik heb echt niet zoveel te vertellen. Ik ben geen grote verteller. Ik luister graag.
Stel je me vragen, dan geef ik altijd een eerlijk antwoord.
Maar je hebt gelijk; ik zeg minder dan dat ik vroeger gedaan zou hebben.
Het is gewoon te makkelijk om mezelf te zijn bij jou, en dat maakt me bang.
Ook speelt het feit dat ik nog steeds geen antwoord heb gekregen
op die vraag waarschijnlijk een rol.
Ik weet niet wat er in je hoofd omgaat. En dat wil ik eigenlijk wel heel graag weten.
Ik heb het idee dat als ik jou terug heb, alles wel weer goed zal komen.
Dat ik weer in staat zal zijn alles veel zonniger te bekijken.
Het is alsof ik alleen leef als ik bij jou in de buurt ben. En dat is niet goed. Helemaal niet goed.
*zucht* ... I'm obsessed
Yomiko, vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende