Poh. Ik was me net aan het bedenken dat we al bijna 3 jaar iets hebben. Best lang, niet waar? Maar wauw, ik hou zo zo veel van jou...!
Ik hou van de verbaasde manier waarop je soms naar me kijkt, alsof je niet kunt geloven dat ik voor je sta. Ik hou van je lach, wanneer je je echt laat gaan. Ik hou van je peilende blik als je je armen om me heen slaat. Ik hou van de manier waarop je fluistert dat je van me houdt, als ik het niet zie aankomen. Ik hou van de manier waarop je over muziek praat, met passie en verlangen. Ik hou van het feit dat je je niet kan concentreren als ik in je buurt ben en van de manier waarop je dit toch blijft proberen. Ik hou van de manier waarop je me aan het lachen weet te maken, met grapjes die buitenstaanders waarschijnlijk niet begrijpen. Ik hou van de manier waarop je meteen afgeleid bent als ik mijn hand in je nek leg. Ik hou ervan als je Frans spreekt, zelfverzekerd en vaak zonder fouten. Ik hou van de manier waarop je overschakelt op Engels als je over iets serieus begint te praten, gewoon omdat het dichter bij je lijkt te liggen dan het Nederlands. Ik hou van de manier waarop je naar me luistert, alles lijk je zorgvuldig op te slaan en je onderbreekt me niet. Ik hou van de manier waarop het spiertje bij je kaak trekt als je gespannen of geirriteerd bent. Ik hou van de manier waarop je me iets uitlegt als ik iets niet begrijp, geduldig en vastbesloten me het te laten begrijpen. Tevens hou ik van de manier waarop je gefrustreerd raakt als duidelijk wordt dat mijn arme hersens het gewoon niet kunnen begrijpen en jij toch blijft proberen. Ik hou van het feit dat jij altijd warm bent, als ik het koud heb. Ik hou van de manier waarop je je handen op mijn heupen legt, voorzichtig maar tevens op een manier dat ik niet wil dat je me los laat. Ik hou van jouw lippen op de mijne, als je eigenlijk weg moet, maar niet wilt gaan.